Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
125876 Τραγούδια, 266068 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αντιθέσεις
 
Πέρασα τη ζήση μου δίπλα στο νερό
κι έμαθα του μπλε τις αποχρώσεις˙
μύθοι, δοξασίες, παραδόσεις
μου ’δωσαν στην κούνια μου δώρο ακριβό.

Μία λίμνη ξακουστή, ένα ποτάμι
και μια ρηχοθάλασσα με φύκια
πλέκαν στη ζωή μου παραμύθια
ώσπου στα μεγάλα βγήκα τα πελάγη.

Όμως έν’ απόκρυφο, μύχιο ριζικό
όρισε του ήλιου να ’μαι κόρη
κι έριξε στις φλέβες μου το σπόρι
πυρκαγιάς αστέρινης σε καλό καιρό.

Έμαθα πως τίποτα δεν είν’ αρκετό
για να ζήσουνε τα παραμύθια˙
άγρια η ζωή, πονά η αλήθεια
κι ό,τι στέρεο φαίνεται, είν’ ολισθηρό.

Φλόγα και νερό, ψέματα κι αλήθειες…
Να κοιτώ στη γη, ψηλά να πετάω…
«Όλα τα ’χω», «χάνω ό,τι πονάω»...
Ασυνήθιστα που γίνονται συνήθειες.

Σα να έχει η μοίρα προαποφασίσει
να ζω πάντοτε με αντιθέσεις
αν και έχω μάθει τις συνθέσεις…
μα ό,τι όρισε, δε θα με καθορίσει.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
liontari73
09-10-2022 @ 09:46
::up.:: ::up.:: ::up.::
koyloykakoselias
09-10-2022 @ 10:32
::up.:: ::up.:: ::up.:: Καλημερα Αλεξανδρα.
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
09-10-2022 @ 10:51
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Αγιοβλασιτης
09-10-2022 @ 13:50
Πολύ ωραίο Ειρήνη.
Με ωραίες λέξεις ...ωραίες εικόνες.. και ευαισθησία
::theos.:: ::hug.::
aridaios
09-10-2022 @ 17:14
πλέκαν στη ζωή μου παραμύθια
ώσπου στα μεγάλα βγήκα τα πελάγη.
::up.:: ::up.:: ::up.::
χωρίς λόγια
09-10-2022 @ 21:54
ομορφιά
professorark
13-10-2022 @ 16:45
Δημιουργία με πολύ ευαισθησία.

Γοητευμένος.

Η ταπεινή μου γνώμη: το αρκετό είναι αυτό πυ ταιριάζει στη ζωή. Η αίσθηση της ανάγκης δεν πρέπει να μας εγκαταλείπει, ποτέ. Είναιθεός η ανάγκη, των ανθρώπων,ο μεγαλύτερος, ίσως...
-Ειρήνη-
15-10-2022 @ 09:21
Ευχαριστώ όλους σας, Αγιοβλασίτη και professorark ιδιαιτέρως! Professorark, το σχόλιό σου θα μπορούσε να γίνει ποίημα, είναι τροφή για σκέψη.
zari.kardias
12-11-2022 @ 22:24
Φλόγα και νερό, ψέματα κι αλήθειες…
Να κοιτώ στη γη, ψηλά να πετάω…
«Όλα τα ’χω», «χάνω ό,τι πονάω»...
Ασυνήθιστα που γίνονται συνήθειες.
Υπέροχο πρωτότυπο θέμα!!! ::up.::
...με βιωματική αίσθηση!!! ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο