| |
Πόσο μου λειψανε αυτές οι εποχες
Οι αθώες
Που τα παράνομα γλυκά είχαν αξια
Που τα σαββατοκύριακα είχαν σημασία
Και τα λεφτά ήταν πολύχρωμα χαρτακια
Χρησίμευαν μονάχα για παιχνίδια
και τυρογαριδάκια
Τα παιδικά στην τηλεόραση
Της εβδομάδας οαση
Κι ένα παιδί μαινόμενο με Τηλεκατευθυνόμενο
Να κάνει φασαρία πανικό και ανταρσία
στην κοινή ησυχια
Πόση είναι η δύναμη της νοσταλγίας
Ενός καλοκαιριού
Μιας παραλίας
Με τα ποδήλατα ατέλειωτες
Διαδρομές
Τα ρούχα μας βρώμικα παντού γρατζουνιές
Κάποιες νύχτες στην άμμο φωτιά
Παρέες μεγάλες τσιγάρο στα κρυφά
Μα τώρα δείτε με
Μεγάλωσα πια
Δεν τα χω ανάγκη αυτά
Ποιος χρειάζεται ανεμελιά
Πρέπει να είμαι σοβαρός
Μετρημένος
αγέρωχος
Δεν έχω χρόνο γι αυτά
Πρέπει να βγάλω λεφτά
Και πιασμένος στην παγίδα
Που και που στα κλεφτά
Με το ένα μάτι εφημερίδα
Και με τ άλλο παιδικά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
