| |
Απόψε γκρέμισε η μέρα
Τον ήλιο απ' τον ουρανό
Και στην καρδιά μου μία σφαίρα
Καρφώθηκε για να πονώ...
Απόψε στέριωσε η λύπη
Άγριο σπίτι στο κενό
Και της αγάπης σου την κρύπτη
Έζωσε κρύο φονικό...
Απόψε γίνηκα καράβι
Δίχως πηδάλιο και πανιά
Τι είναι κλειστοί όλοι οι κάβοι
Μέσα στη βαρυχειμωνιά...
Απόψε τίποτε δεν φτάνει
Να ημερέψει το κορμί
Ρωγμές το στήθος μου να κάνει
Ρόζους να βγάζει η ψυχή...
Απόψε γρήγορα νυχτώνει
Μια αδυσώπητη σιωπή
Η απουσία με πλακώνει
Το όνειρο έχει κοπεί...
Απόψε λείπει το φιλί σου
Από το στόμα το πικρό
Λείπει το φως της ηδονής σου
Από το σώμα το νεκρό...
Απόψε γέρασα μονάχη
Χιόνια σκεπάσαν τα μαλλιά
Σπάσαν τα κύματα οι βράχοι
Πένθιμα παίζουν τα βιολιά...
Απόψε άνθρωπος δεν θέλω
Να μου μιλήσει για γιορτές
Βγάζω στην πίκρα το καπέλο
Που με βυθίζει σ' ένα χθες...
Απόψε σώθηκε το αίμα
Στις αρτηρίες τις παλιές
Και με πλημμύρισε το ψέμα
Κι οι δολοφόνες ενοχές...
Μα.. κι ας νεκρή.. σε αγαπάω
Τόσο βαθιά.. που απορώ
Πόση χαρά πια σου χρωστάω
Και πόσο δάκρυ σε κερνώ...
21-12-2007
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
