| |
Μια αυλη ψυχρη μουντη
γεμιζει με φωνουλες
με γελια και χαχανιτα
και με αγνες ψυχουλες
Δεν θα ναι πλεον πια ψυχρη
θα εχει γλυκεια παρεα
θα εχει φατσουλες χαρωπες
για να της πουν τα νεα
Καρδουλες που χτυπουν ζητουν
να μαθουν τα γραμμενα
να τρεξουνε προς την ζωη
μ'αποσκευες παρεα
Θα δουνε φιλους τους παλιους
δασκαλους που αγαπανε
θα τους φωτισουνε τον νου
πιο κατω για να πανε
Μια εσυ μια αυτη
το μαθημα θα πουνε
και στην ηχω του κουδουνιου
παρεα θα πιαστουνε
Σαν ζωγραφια του οι φωνες
τους τοιχους θα στολισουν
και θα γεμισει η αυλη
νοτες που τιτιβιζουν
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
