| |
Γκρίζες οι μέρες περνούν, μ` άρρωστα φώτα
στην πολιτεία μιλούν και λεν όπως πρώτα.
Μικρά περιστέρια θυσία, στων λύκων τα τείχη
μικρή τ` ανθρώπου πορεία, τ` ανέμου στη τύχη.
Κιγκλιδώματα, λάσπες σωρό, κει που πεθαίνει η αγάπη
στων αδυνάτων το χορό, κι` έχει η ψυχή τ` αγκάθι.
Περνούν οι μέρες, οι χρόνοι, σαν να μη γελάσαμε ποτέ
εκείνο που πονά, πληγώνει, δεν το διεκδικήσαμε εαυτέ.
Κοπάδια άνθρωποι, σκουπίδια εντός, στους άδειους κουβάδες
ο τόπος μας είναι ξερός, στην εκκλησιά αμάδες.
Βάλε γκαζιέρα στη φωτιά, σε λίγο θα` χουν όλοι
ένα καντήλι, μια πυροστιά, στην αναμάρτητη μας πόλη.
Περσεύει το γλυκό ψωμί, της γης όλα τα καλούδια
περσεύει ο λόγος, αριθμοί, πιάστε δυο λαικά τραγούδια.
Κει που κοιμάται ο φτωχός, δεν το είδε δεν το ξέρει κανείς
έγνοια έχει ο θεός, τα πετεινά του επί της γης.
Γυαλιά, βάτα και σύρματα, έχει στα χέρια η Ελλάδα
δεν ειν κανενός τα εγκλήματα, δώστε τους και τη δάδα.
Γιατάκι για να κοιμηθούν, έχουν όλα τα τρελά πουλιά
τι θέλανε εδώ ναρθούν, στην άδεια μας την αγκαλιά.
Εδώ στα δικά μας μαλάματα, στα παιδιά τα κυπαρίσσια
της πολιτείας τα οράματα, δυο ευρώ τα ωρομίσθια.
Μαύροι καπνοί στο Λαύριο, απ` του φτωχού το σπίτι
αυτός, αύριο, μεθαύριο, δεν θα` ναι πια σπουργίτι.
Θάματα, θάματα πολλά και το ψωμί δεν φτάνει
μήτε ποτάμι δεν κυλά, μήτε γροθιάς στεφάνι.
Προδομένοι νυν και αει, τίποτα δεν θα γίνει
τα πρόβατα είναι στο παχνί κι` ίσως να χουμε ειρήνη.
23-10-2022
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
