| |
Εμείς περνάμε, όχι ο χρόνος
Άλλος για το τίποτα γελά
και άλλος με τα πάντα κλαίει,
ο άνθρωπος κάποτε γερνά,
δεν είμαστε για πάντα νέοι...
δεν είμαστε για πάντα νέοι.
Την ημέρα είμαστε μαζί,
την νύκτα ζούμε το όνειρό μας,
κλεισμενοι σε μία φυλακή,
μέσα στον κόσμο τον δικό μας...
μέσα στον κόσμο τον δικό μας.
Ο χρόνος δεν περνά ποτέ,
εμείς είμαστε πού περνάμε,
ο χρόνος πάντα είναι παιδί,
εμείς σιγά-σιγά γερνάμε.
Όσο πιό πολύ βοηθάς,
τόσο περισσότερα ζητάνε,
κάποιοι συνέχεια απαιτούν
μα ποτέ τους άλλους δεν βοηθάνε...
μα ποτέ τους άλλους δεν βοηθάνε.
Όταν μας αδικούν, λέμε πολλά
κι όταν αδικούμε εμείς, σιωπούμε,
αποφεύγουμε τα δύσκολα
και ούτε συγνώμη δεν ζητούμε...
και ούτε συγνώμη δεν ζητούμε.
Ο χρόνος δεν περνά ποτέ,
εμείς είμαστε πού περνάμε,
ο χρόνος πάντα είναι παιδί,
εμείς σιγά-σιγά γερνάμε.
Τίποτα δεν μας ανήκει,
όλα είναι δανεικά...
Σήμερα υπάρχουμε και ζούμε,
μα το αύριο είναι μακριά...
μα το αύριο είναι μακριά.
Χορεύεις με την μουσική
πού η ζωή έχει αποφασίσει,
μα εσύ διαλέγεις τον χορό
και όσο αντέξεις,όσο ζήσεις...
και όσο αντέξεις, όσο ζήσεις.
Ο χρόνος δεν περνά ποτέ,
εμείς είμαστε πού περνάμε,
ο χρόνος πάντα είναι παιδί,
εμείς σιγά-σιγά γερνάμε.
Ο-χρό-νος-πά-ντα-εί-ναι-παι-δί
ε-μείς-εί-μα-στε-πού-γερ-νά-με.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
