| |
Είναι σιωπές που διαρκούν
Όσο ένας αιώνας
Και άλλες πάλι που περνούν
Και αδιάφορα γερνούν
.. Ψυχρές.. σαν παγετώνας...
Είναι φωνές που δεν μιλούν
Λέξεις με δίχως χρώμα
Αηδόνια που δεν κελαϊδούν
Ποτάμια πια που δεν κυλούν
.. Τα ρούφηξε το χώμα...
Μα η ψυχή θέλει νερό
... Γάργαρο και καθάριο
Θέλει ο άνθρωπος Θεό
Γήινο, πράο και σοφό
.. Έρωτα με κουράγιο...
Είναι ετούτο το λοιπόν
Το στοίχημα της ζήσης :
Για κάθε νέο παρελθόν
.. Απ' τα συντρίμμια.. στο παρόν
Μέλλον νέο να χτίσεις
.. Τα μάτια προτού κλείσεις...
26-1-2016
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
