koyloykakoselias
06-11-2022 @ 10:12 | ::up.:: ::theos.:: ::up.:: Καλημερα Τασο | |
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
06-11-2022 @ 10:36 | Ωραίο!
::hug.:: | |
Μπόσινας Νίκος
06-11-2022 @ 10:39 | Πολύ ωραίο. | |
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
06-11-2022 @ 11:00 | Πανέμορφο!!!! ::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | |
inokrini
06-11-2022 @ 14:24 | Δεν έχω λόγια. ::love.:: ::theos.:: | |
Κων/νος Ντζ
06-11-2022 @ 19:05 | Δεν θέλω τίποτα πεσμένο να πατάω ...
Πάντα χανόμουν μέσα στο "δρυός πεσούσης" .
Παλληκαρίσιες προτιμάω τις συγκρούσεις
και ολοφάνερα τα ύψη που πετάω.
Πάρα πολύ ωραίο! ::angel.:: ::angel.:: ::angel.:: | |
Ζωή Α.
06-11-2022 @ 21:52 | !!!! ::up.:: Πολύ όμορφο!!!! ::up.:: | |
-Ειρήνη-
07-11-2022 @ 14:45 | Εμένα μου αρέσει να τα ανασηκώνω καθώς περπατάω... και τα αρνητικά συναισθήματα σε μένα έρχονται όταν πέφτει η βροχή και τα φύλλα γίνονται μια άμορφη λάσπη... ενδιαφέρουσες οι σκέψεις σου για το πώς μπορεί κανείς να δει έναν άνθρωπο πεσμένο... ειδικά αν αυτός είναι εχθρός... πολύ μου άρεσε, Αναστάσιε και όλη του η ατμόσφαιρα μου θύμισε τραγούδι:
https://youtube.com/watch?v=lsz1PGddUNY&feature=share | |
χωρίς λόγια
07-11-2022 @ 16:37 | ....
Ομορφιά | |
CHЯISTOS P
07-11-2022 @ 17:45 | Σήμερα έπεσε το φύλλο από το δέντρο της ζωής για τον "παλιοχαρακτήρα", ένα από τα πρώτα αξιόλογα μέλη εδώ στους στίχους..
Όμορφο το ποίημά σου Αναστάσιε ! | |
Αγιοβλασιτης
07-11-2022 @ 18:48 | Καλό ταξίδι να έχει Χρήστο...
Ας αρνηθούμε τη λογική και ας αφεθούμε στο όνειρο,
μιάς συνέχειας... ::hug.:: | |
zari.kardias
12-11-2022 @ 22:34 | Δεν μου αρέσει να πατώ πεσμένα φύλλα...
Νιώθω τον ήχο τους σαν δέηση ,σαν κλάμα ....
Κάτι σαν κύκνειο απελπισμένο άσμα ...
που μου ξυπνάει μία βαθιά ανατριχίλα .
Εξαιρετικά γραμμένη έμπνευση!!!::theos.::
::yes.:: Έχω την ίδια φθινοπωρινή αίσθηση
::hug.:: | |
 |
