| |
Σκόνη ψυχή μου σκόνη
σκόνη στα μέρη τα συχνά
στου ονείρου μου μπαλκόνι
κι` είναι τόσο σκοτεινά.
Τα μάτια εκείνα τα μελιά
που είχανε τ` αστέρια
όταν σε κράταγα αγκαλιά
στου έρωτα τα νυχτέρια.
Τη γλύκα που` χε το κορμί
στο σμίξιμο ζωή μου
τώρα θεριέψαν οι καημοί
δεν είσαι πια δική μου.
Μια χαρακιά , μικρή μου αγάπη
μια μαχαιριά, νυχτώνει
καυτό, πικρό το δάκρυ
μια απουσία, βουβοί πόνοι.
Που να` σαι απόψε ακριβή
σε ποια αγκαλιά κοιμάσαι
της ερημιάς τούτοι καιροί
πες μου, πια δεν θυμάσαι.
Τ` άρωμα κείνο τ` ακριβό
σώμα, γλυκό μου σώμα,
βραδιάζει, άκου σου μιλώ
στο μοναχό το στρώμα.
Βραδιάζει, σβήσαν τ` άστρα
μια σκιά οι αναμνήσεις
στην άμμο χίλια κάστρα
και συ δεν θα γυρίσεις.
Άρωμα μου και αίσθημα μου
κόκκινο φιλί στο στόμα
μια πληγή μες στη καρδιά μου
που αιμοραγεί το γιόμα.
Άρωμα μου και αίσθημα μου
θύμησες. Νωρίς νυχτώνει
χαρακιά η μοναξιά μου
τ` άρωμα σου στο σεντόνι.
6-11-2022
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
