Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ήταν 6 του Νοέμβρη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130303 Τραγούδια, 269350 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ήταν 6 του Νοέμβρη
 -Ένα χρόνο μετά :(
 
Όσο κι αν η ζωή συνεχίζεται πάντα μια θέση …θα είναι άδεια…
«-Για πάντα;
– Για πάντα.
– Δεν το ξεπερνάει λοιπόν αυτό κανείς;
– Το ξεπερνά αλλά δεν το ξεχνάει».

Ο Μπουκάι υποστηρίζει ότι «Για να συνέλθεις από το πένθος χρειάζεσαι χρόνο,
όπως ακριβώς χρειάζεται ένα τραύμα, ένα κρυολόγημα
ή το ξαναστήσιμο ενός πύργου από τραπουλόχαρτα που τον έριξε κάτω το αεράκι».
Αυτός ο χρόνος σου επιτρέπει να τοποθετήσεις το αγαπημένο σου πρόσωπο
στη θέση που του αξίζει ανάμεσα στους θησαυρούς της καρδιάς σου.
Να το θυμάσαι με τρυφερότητα και να αισθάνεσαι ότι
ο χρόνος που περάσατε μαζί ήταν ένα υπέροχο δώρο.
Να καταλάβει η καρδιά σου πως η αγάπη ...δεν τελειώνει με το θάνατο...

Θα έρχεσαι πάντα σα σκιά
σα φύσημα του αγέρα
που δυναμώνει τις βραδιές
κοπάζει την ημέρα

Θα με κοιτάς, δεν θα μιλάς,
πάλι θα φεύγεις μόνος
τις αναμνήσεις κλείδωσα
να μην τις κλέψει ο χρόνος

Δεν διάλεξες να μ αρνηθείς
ούτε να με ξεχάσεις
του κάτω κόσμου τα νερά
σβήνουν τις αποστάσεις

Ταξίδι δίχως γυρισμό
χαράχτηκε για σένα
και η «Ζωή σου» απόμεινε
με μάτια δακρυσμένα


«Το πιο βαρύ πράγμα στον κόσμο είναι το ανθρώπινο δάκρυ
... είναι η μόνη περίπτωση που η ψυχή γίνεται ύλη
... και στάζει σε μια σταγόνα»



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεύτερη Ζωή ...δεν έχει
 
Ζωή Α.
06-11-2022 @ 18:04
https://www.youtube.com/watch?v=CrPCgmye9Rk
Ήταν απ το πιο αγαπημένο του...
"...Άστα τα μαλλάκια σου ανακατωμένα
άστα ν' ανεμίζουνε στην τρελή νοτιά"
Κων/νος Ντζ
06-11-2022 @ 19:08
Εξαιρετικό όλο! ::angel.:: ::angel.:: ::angel.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
06-11-2022 @ 22:22
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Τουτ' η γραφή, η θλιβερή,
ας είν' στη μνήμη του κερί.
koyloykakoselias
07-11-2022 @ 10:40
::theos.:: ::up.:: ::theos.:: Καλημερα Ζωή
inokrini
07-11-2022 @ 11:28
Ο επίλογος σου τα λέει ολα ::love.::
-Ειρήνη-
07-11-2022 @ 14:38
Να ζήσεις να τον θυμάσαι πάντα με την αγάπη που νιώθεις τώρα! Γλυκιά και τρυφερή η αφιέρωσή σου!
Αγιοβλασιτης
07-11-2022 @ 15:54
Πολύ συγκινητικό Ζωή !
ο χρόνος ,πράγματι, απαλύνει τον πόνο!
Όμως η έλλειψη παραμένει....
να είσαι καλά να θυμάσαι...
Με αγάπη... ::hug.::
Ζωή Α.
08-11-2022 @ 19:12
Σας ευχαριστώ πολύ όλους!!! ::hug.::
και έναν-έναν ξεχωριστά!!! ::hug.::
zari.kardias
12-11-2022 @ 21:47
– Δεν το ξεπερνάει λοιπόν αυτό κανείς;
– Το ξεπερνά αλλά δεν το ξεχνάει».
::cry.:: Έτσι είναι!!! ::yes.::
Πολύ-πολύ όμορφη αφιέρωση!!!
::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο