| |
Η κοινωνία σιωπά
Κοινωνία ώρα μηδέν
απόψε πάλι...
Θολώνει το μυαλό,
γυρίζει το κεφάλι...
γυρίζει το κεφάλι.
Κανείς πλέον δεν αγροικά
εκείνους πού...
εκείνους πού φωνάζουν...
Όλα τα αυτιά είναι κλειστά,
λές κι ωτασπίδες βάζουν...
λές κι ωτασπίδες βάζουν.
Μα η ανθρωπιά είναι ζωντανή
στα δύσκολα είναι εδώ
κι άμα η ζωή το απαιτεί,
πάντοτε δίνει το παρόν.
Τίποτα κανείς δεν βλέπει,
απ΄όσα γί...
απ΄όσα γίνονται τριγύρω,
άσε φίλε...πού να τρέχω,
μαρτύριο άλλο δεν θα σύρω...
μαρτύριο άλλο δεν θα σύρω.
Κανένας δεν...
Κανένας δεν καταλαβαίνει,
ούτε ακούει, ούτε μιλά,
πού να τρέχεις τέτοια ώρα,
να ψάχνεις μέσ΄στα σκοτεινά...
να ψάχνεις μέσ΄στα σκοτεινά.
Μα η ανθρωπιά είναι ζωντανή,
στα δύσκολα είναι εδώ
κι άμα η ζωή το απαιτεί,
πάντοτε δίνει το παρόν.
Αυτό θέλει η ανομία,
κάθε μορφής...
κάθε μορφής παρανομία,
μιά κοινωνία πού σιωπά,
δεν βλέπει, δεν ακούει, δεν μιλά...
δεν βλέπει, δεν ακούει, δεν μιλά.
Η κοινωνία...
Η κοινωνία πάλι σιωπά...
δεν βλέπει, δεν ακούει, δεν μιλά,
οι άνθρωποι όμως καταλαβαίνουν,
ότι κάποιοι τον νόμο παραβαίνουν...
ότι κάποιοι τον νόμο παραβαίνουν.
Μα η ανθρωπιά είναι ζωντανή...
Στα δύσκολα είναι εδώ
κι άμα η ζωή το απαιτεί,
πάντοτε δίνει το παρόν.
Κι-ά-μα-η-ζω-ή-το-α-παι-τεί
πά-ντο-τε-δί-νει-το-πα-ρόν.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
