| |
Ένας δρόμος η Ιθάκη
Πάλι ανοίγεις χίλιους χάρτες στα σκοτάδια
κι εκεί στην άκρη του σταθμού κάτι γυρεύεις
μα όλο φτάνει η ζωή με χέρια άδεια
κι εσύ προσμένοντας, τον χρόνο σου ξοδεύεις
Πάλι βυθίζονται καράβια στο λιμάνι
κι εσύ μετράς, ξαναμετράς νεκρά ταξίδια
όπως μετράνε τα ψιλά τους οι ζητιάνοι
δίπλα από κάτι σκουριασμένα αγαλματίδια
Πάλι θα τρέξει ο καιρός, χωρίς εσένα
κι εσύ θα ψάχνεις στα λιμάνια σου λιμάνι
και θα γυρεύεις τ’ αταξίδευτα τα τρένα
σ’ ένα σταθμό που η ζωή, ποτέ δεν φτάνει
Τόσα νησιά, τόσοι βυθοί, τόσες Ιθάκες
κι όμως δεν έφτασες ποτέ σου στην καρδιά σου
στ’ άδεια λιμάνια σου γυρόφερναν οι βάρκες
κρατώντας πάντα κλειδωμένα τα κλειδιά σου
Ταξίδι η μοίρα κι ένας δρόμος η Ιθάκη
με δίχως όχθες, κιγκλιδώματα και φράχτες
και η ζωή, ένα μικρό παραθυράκι
που κλείνει έξω και δειλούς και λιποτάκτες
Ελένη Σωφρονίου Στρατή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
