| |
ΠΑΛΙ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ
Ξημερωμα
πεθαινει η μοναξια
το βραδυ ομως
παλι ζωντανευει
Φοραει σκουρα μαυρη
φορεσια
και τις ψυχες που μείναν μονες
παγιδευει
Παλι μονος μου
θα μπω μεσ΄τη φωτια
παλι μονος μου
στους τοιχους θα μιλαω
Μαυρο συννεφο
πυκνο η μοναξια
και μολυβι ο σταυρος
που κουβαλαω
Ξημερωμα πεθαινει
η μοναξια
μα καθε βραδυ
με παραμονευει
Νομιζω πως μου δινει
ζεστασια
μα καθε ονειρο που κανω
μου το κλεβει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
