Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Βαρέθηκα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130359 Τραγούδια, 269362 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Βαρέθηκα
 Καλημέρα στιχοοικογένεια ! - ε -
 
Ζωή βαρέθηκα να σέρνω την σκιά μου
Στους λαβυρίνθους των γυμνών μου ενοχών
Και κάθε νύχτα να ξερνώ στα όνειρά μου
Όσα μ' ανάγκασαν στο διάβα σου να πιω...

Καημέ βαρέθηκα μονόλογους να πλέκω
Σε στίχους μέσα την αγάπη να σκορπώ
Λες και ταυτότητα σαν άνθρωπος δεν έχω
Ούτε δυο μάτια για να πέσω να πνιγώ...

Θυμέ βαρέθηκα εσέ να κατευνάζω
Με το μελάνι να λερώνω τα χαρτιά
Και τα συνθήματα στις στάχτες να διαβάζω
Αντί να παίζω σαν την φλόγα στη φωτιά...

Πόνε βαρέθηκα πληγές να τιθασεύω
Να δοκιμάζω πόσο αντέχει το κορμί
Ως πότε πια στη φυλακή σου θα σιτεύω
Και στους χειμώνες σου θα ρίχνομαι γυμνή;...

Σιωπή βαρέθηκα το στόμα μου να κλείνω
Να με βιάζουν της ρουτίνας οι φωνές
Χιλιάδες λόγια μες στον τάφο μου ν' αφήνω
Μαζί με κείνες του κορμιού τις εμμονές...

Είναι σκληρό να περιμένεις να πεθάνεις
Μες στης δειλίας την ανήλιαγη σπηλιά
Φόρα τα βήματα που θέλησες να κάνεις
Τρέξε να ζήσεις.. και ας είναι πια.. αργά...





29-5-2007


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ώσπου να 'ρθεί τούτος ο κόσμος στα καλά του.. άσε με να σε αγαπώ μέχρι θανάτου
 
koyloykakoselias
15-11-2022 @ 10:52
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Καλημερα Μαρια
Γιώργος Καλ-Ελ
15-11-2022 @ 19:15
::up.:: ::theos.:: ::theos.::
Μπόσινας Νίκος
15-11-2022 @ 20:53
Πάρα πολύ ωραίο.
Αγιοβλασιτης
15-11-2022 @ 22:06
Ωραιότατο Μαρία... ::theos.::
-Ειρήνη-
18-11-2022 @ 13:52
Συμφωνώ με τον Αγιοβλασίτη. Έχεις κατονομασει όλα τα αρνητικά συναισθήματα και κάθε στροφή σου είναι και ένα "φτάνει!". Στην κατακλείδα σου η ουσία του ποιήματος, κάποια στιγμή πρέπει να ζει κανείς ξανά...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο