| |
| | Κύκλος 3 |  | | | Τελικά τριλογία μας βγήκε...Αλλά αυτό είναι το τελευταίο, τ' ορκίζομαι. | | |
[I]Αφιερωμένο στον Κώστα Καρυωτάκη.[/I]
Απ' τα σκοτάδια της ψυχής κι απ' του μυαλού τα βάθη
στου σώματος μου τις πληγές θα ρίξανε αλάτι
όλοι αυτοί οι διάβολοι που θέλουν να με σώσουν
και σκέφτονται νυχθημερόν την Πόλη πως θ' αλώσουν.
Το αίμα, όμως, των νεκρών θα βγει να απαντήσει.
Πόλεμο πιότερο απ' αυτούς κανείς δε θα μισήσει.
Δεν ξέρω...λάθος ή σωστό να σκέφτεσαι το μέλλον,
όταν βαρύ μας κρύβεται στο παρελθόν συμφέρον.
*
Α.
Στις λεωφόρους που κάνει πιάτσα η ύπαρξή μου
τα κίτρινα φώτα θολά τρεμοπαίζουν.
Σα φαντάσματα που τα καλούν
οι ερινύες των προγόνων μας.
Και θαρρείς πως και οι δικές μου
οι ενοχές τρέχουν μαζί με τ' αυτοκίνητα,
σπάζοντας, στο δρόμο, τα κοντέρ τους.
Και ο βασανιστικός ήχος των αεροπλάνων
τη νύχτα που δε φαίνονται παρά μόνο τα φώτα τους.
Τα αεροπλάνα πετούν από πάνω σου.
Κι εσύ ποτέ δεν είσαι μέσα.
Β.
Τάσο, τι όμορφα, αλήθεια, τα βράδια
που μυρίζει η γη, τι όμορφα!
Κι ενώ, καθώς βρέχει, το τραγούδι παίρνει
το μέρος των φτωχών, ήρθε η ώρα μου
να αποδώσω δικαιοσύνη μ' ένα γιασεμί.
Συγχώρα με. Το άστρο είναι ψηλά για να το φτάσω.
Γ.
Πάντα με μελαγχωλούσαν οι κλόουν.
Οι παλιάτσοι με τα πουά σώβρακα,
τις κόκκινες μύτες και τα γελοία καπέλα.
Πόσο απαίσιο είναι να φοράς τη μάσκα
του γέλιου, ενώ μέσα σου κλαις;
Και πόσο ανιαρό να προσπαθείς να κάνεις
τους άλλους να γελούν με τα βάσανά σου;
Δ.
Βλάντιμιρ, έλα να χορτάσουμε μαζί χλευασμό.
Και ξέρεις...μόνο να...τα πράγματα...
λίγο χειρότερα θα τα 'βρεις απ' ότι τα θυμάσαι.
Γιατί, πλέον, όχι άντρες δεν είμαστε καλά καλά,
μα δε μας άφησαν ούτε τα παντελόνια μας.
Σύννεφα...Μουντά και γερασμένα.
Ε.
Ευτυχώς! Λέω ευτυχώς που υπάρχει το σώμα!
Αλλιώς θα βγαίναμε στους δρόμους
με την καρδιά μας γυμνή και ολοφάνερη.
Και τότε, πόσοι άσχημοι άνθρωποι θα υπήρχαν...
Γιατί στην καρδιά δε βάζεις μακιγιάζ.
Δεν έχει μαλλιά να τα βάψει ξανθά.
Δεν έχει στήθη και χείλια να βάλει σιλικόνη.
Δεν μπορεί να βάλει ψεύτικες βλεφαρίδες.
Δεν επιδέχεται, διάβολε, λίφτινγκ η καρδιά!
ΣΤ.
Μπομπ, ακόμα χτυπάς αυτήν την πόρτα;
Κατάλαβέ το επιτέλους, δε θα μπεις.
Η πόρτα του παραδείσου ανοίγει
τώρα πια μόνο για τους ξύπνιους
που πρόλαβαν την προπώληση εισιτηρίων.
Κι εμείς, οι επικίνδυνοι ταραχοποιοί, μείναμε έξω,
σαν τ' αλητάκια με τα σχισμένα παντελόνια
που ζητιανεύουν κάνα εισιτήριο πριν τη συναυλία.
Ζ.
Άνθρωποι με ειδίκευση στο ψέμα,
κουτοπόνηρα πρόβατα, ντυμμένα λύκοι.
Γύρω μου οι ίσκιοι των ευπατρίδων
που σαρώνουν το άψυχο κάλεσμα
των χαμένων ελπίδων μου για καλύτερο χθες.
Για το αύριο λένε πως θα φροντίσουν
αυτά τα υπολείμματα κουλτούρας που μας περιβάλλουν.
Έλληνες πάνω απ' όλα! Και καλοί Χριστιανοί!
Προστατεύουν τη χώρα από κάθε κίνδυνο!
Λες και εγώ δε γεννήθηκα εδώ!
Λες και εγώ δε γεννήθηκα ποτέ!
Έτσι, θαρρώ, πως θα 'θελαν...
Η.
Κώστα, το ξέρεις πως ακόμα όλοι
περιμένουνε να έρθει ο κύριος Νομάρχης;
Τώρα πια οι καταθέσεις στα βιβλιάρια τραπεζης
δεν είναι της τάξης των τριάντα δραχμών.
Μα των τριάντα αργυρίων... Ιούδες!
Θ.
Θα διαλέξω με το πρώτο φως της μέρας...
Αν πρέπει να σκοτώσω τον παλιό εαυτό μου
ή τον παλιό κόσμο που με περιβάλλει.
Ώρα να πέσει η Ιεριχώς! Το σάλπισμα...
Φτάνει δυνατό το σάλπισμα στ' αυτιά μου!
[align=right]Σεπτέμβρης 2006, Θεσσαλονίκη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 11
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Μάλλον θα μείνω πάντα ιδανικός και ανάξιος εραστής... | | | |
|
MARGARITA
22-09-2006 @ 15:38 | Οργισμένο με μια οργή που μου αρέσει γιατί αγγίζει την καρδιά
και όλες τις αισθήσεις μου..... ::smile.:: | | MASTER
22-09-2006 @ 15:55 | Και για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις ή δυσκολίες στην κατανόηση των γραφομένων...Για την τριλογία του "Κύκλου", απλώς ανέφερα τα ονόματά τους ή χρησιμοποίησα και χωρία από το έργο τους:
Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, Led Zeppelin, Rolling Stones, Bob Dylan, Μάρκος Βαμβακάρης, Βασίλης Τσιτσάνης, Παύλος Σιδηρόπουλος, Νικόλας Άσιμος, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Ναζίμ Χικμέτ, Νίκος Καββαδίας, Έντγκαρ Άλλαν Πόε, Κωνσταντίνος Καβάφης, Γκάμπριελ Γκαρσία Μάρκες, Μανώλης Αναγνωστάκης, Βίκτορ Χάρα, Κώστας Βάρναλης, Μάνος Λοΐζος (Δώρα Σιτζάνη --σχετικά άγνωστη, αλλά μόνο που έχει γράψει τους στίχους του "Σε ψάχνω" του Λοΐζου...--), Τάσος Λειβαδίτης, Βλάντιμιρ Μαγιακόφσκι, Κώστας Καρυωτάκης.
Ευχαριστώ για την προσοχή και την ανοχή σας... ::wink.:: | | ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
22-09-2006 @ 18:20 | συνέχισε ΜΑSTER...η ανοχή εκτός από πρόστυχη είναι και κερδοφόρα
O Kαρυωτάκης εντωμεταξύ ήταν.....θα σου το πω αλλιώς...ο Ελύτης ας πούμε κατά την γνώμη μου ήταν μια τρίχα από τ' @@ του | | katia
22-09-2006 @ 18:40 | υπαρχω λες κι υστερα δεν υπαρχεις.....
γεια σου Master με τους κυκλους σου!!! | | μπρουχίτα
22-09-2006 @ 20:08 | ..ορκίσου μου πως θα πατήσεις τον όρκο σου..
το αποψινό σου ήταν για μένα το κάτι άλλο..
..στον Καρυωτάκη..
έχεις πιάσει όλους τούς "αγαπημένους" μου και βαράς..
δεν έχω τι άλλο να πω..
απλά, μη σταματάς.. | | ΚαΤερίνη
23-09-2006 @ 00:44 | !!! | | justawoman
23-09-2006 @ 04:38 | Master, η γραφή σου γρονθοκοπεί με τόση ευεργεσία!
και η αφιέρωση στον αγαπημένο της εφηβείας μου Καρυωτάκη
ταράζει και κινητοποιεί τα τέλματά μου
με τιμή
j
| | TAS
23-09-2006 @ 06:00 | Οι ποιητές
που μούλιασαν στα κλάματα και στ` αναφυλλητά
λακίσαν απ` το δρόμο
τινάζοντας ακατάδεχτα τα τσουλούφια τους.
"Πώς με δυό τέτοιες λέξεις
να τραγουδήσεις
την δεσποινίδα
και τον έρωτα
και το τριανταφυλλάκι με τις δροσοσταλίδες;"
Και πίσω από τους ποιητές
τρέχουν τα πλήθη του δρόμου:
Φοιτητές,
πόρνες,
εργολάβοι.
Βλ. Μαγιακόφσκη
(Σύννεφο με παντελόνια. μετ.Γ.Ρίτσος).
Master, νομίζω πως ένας Βλαδίμηρος ήταν επιβεβλημένος
ως finale,και βέβαια, όχι ο Ίλιτς Ουλιάνοφ!
Είσαι εκπληκτικός! | | montekristo
23-09-2006 @ 16:59 | ... θα το διαβασω κι αυριο και την άλλη...
εμεις ευχαριστούμε ::smile.:: | | MASTER
25-09-2006 @ 15:14 | Για τα καλά σας λόγια ευχαριστώ πολύ... ::rol.::
Βrujita, ήταν ο τελευταίος κύκλος...Αλλά θα συνεχίσω και με άλλα, πολλά και διάφορα, από δω και πέρα...
Γυναίκα, τα σχόλιά σου και μόνο είναι έργα τέχνης!
Για σας κύριε Τάσο Μπελόμο...τι να πω..; Για μένα είστε ο κορυφαίος εδώ... Ο Βλαντιμίρ έπρεπε κάπου να μπει εδώ μέσα σ' αυτόν τον κύκλο των ποιητών (όχι, δεν ξέχασα το "χαμένων", επίτηδες λείπει) οπωσδήποτε...και δεν τον άφησα αδικημένο.
Ευχαριστώ και όλους τους υπόλοιπους.
Τα λέμε! ::wink.:: | | Θεοδώρα Μονεμβασίτη
09-10-2006 @ 15:26 | Μaster ποιος είπε να είναι το τελευταίο; Άλλωστε εδώ διαβάζει ο καθένας ελεύθερα, δεν θα δώσουμε εξετάσεις... ::smile.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
