| |
Νεκροτομείο...σώμα στα αζήτητα
Ψυχή στα αήτητα...σα χρώμα ποταμός που
το σκάσε από το καβαλέτο
Στερνοκλειδομαστοειδής αποπλάνηση το μερτικό
Της μοίρας...γλύφα και ξεροκάλαμα σε μία
Γη στέρφα κι ας την ποτίσαμε αιώνες με ελπίδα.
Κουφάρια στοιβαγμένα οι νύχτες που παραδώσαμε
Τη σημαία στα χέρια του αποστάτη εγωισμού...
Και η ξιφοειδής απόφυση σπάθα που τρυπάει τις πλευρές
Τις νόθες
Μα το αίμα έπηξε στο μαυσωλείο της στιγμής
Σώπασαν τα αστέρια...κι άπλωσαν όλη τη νύχτα χαλί στο φως
Σαν έρθει στης φεγγαρόπετρας το ανάστημα το πιο γενναίο...
Να ντυθεί τον εαυτό του...
Μυρσίνη και Βασιλικός, Αγκάθινο στεφάνι στου χρησμού το άγιο βέλασμα...
Ανθρώπινα μουγκρητά ξεκουφαίνουν την ορχήστρα των ματιών..Χάος στην παγκόσμια ηχώ...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
