| |
Ένα παιδί πεθαίνει στην απάνθρωπη πόλη,
γυμνό κορμί που χτυπάει ξένες πόρτες
και κανείς δεν του ανοίγει.
Ένα παιδί γράφει στο θαμπωμένο τζάμι
του πλούσιου εστιατορίου “Πεινάω”
αλλά κανένας δε συγκινείται .
Τι βλέπουν τα μάτια του από αυτόν τον “όμορφο κόσμο” ;
Το να ζει μονάχο ένα φτωχό παιδί
σ' αυτή τη μεγάλη πόλη είναι δύσκολο πολύ.
Πότε θα σταματήσει αυτή η αδικία;
Αυτό το απόγευμα έχει κρύο και βρέχει
έξω υπάρχει μεγάλη απονιά
αιωρείται σαν αόρατη ομίχλη στον ουρανό της πόλης.
Το παιδί κοιτάζει και βλέπει τα δέντρα
ζηλεύει τα πουλιά και τη ξεγνοιασιά τους.
Κοιμήσου ,αν κάτι είναι εφικτό είναι δυνατό .
Ο θάνατος είναι η τελική κατάληξη
του συνεχόμενου πόνου και της εγκατάλειψης.
Απρίλιος είναι ο πιο σκληρός μήνας
γράφουν οι ποιητές από το ζεστό δωμάτιό τους
υποκρίνονται ότι συμμερίζονται και πονούν
οι στίχοι τους όμως είναι σε τρίτο πρόσωπο
σημασία δεν τους δίνει κανείς.
Ο ομφαλός της ζωής είναι ένα αθώο παιδί
που πεθαίνει μονάχο του στην κρύα πόλη.
Ανοίξτε τα μάτια σας και προσπαθήστε
να ονειρευτείτε τη δική σας πόλη
την εποχή της πρώτης παιδικής ηλικίας σας,
τότε που βρισκόσαστε στα χέρια της μάνας
σε ηλικία επτά ετών όπως αυτή του πεθαμένου παιδιού
της γκρίζας πόλης με όμορφους κήπους δημοτικούς κι εκκλησιές
γεμάτες με πιστούς θεοφοβούμενους υποκριτές.
Θεσσαλονίκη 23 Νοεμβρίου 2022
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
