| |
Δύσπεπτο μενού
Στη σκέψη σου στεκόμουνα
θυμόμουνα κι αγάλλιαζα
στην τέρψη αφηνόμουνα
μονάχος σαν κοιμόμουνα
και τ’ όνειρο αγκάλιαζα
[ Κι ήρθες κλεφτά στη σκοτεινιά
να φέρεις τόσες χάρες
μες στη δικιά μου λησμονιά
κλεισμένα μέσα σε σακί
πούρα Αβάνας και ρακί
και τρεις …δεκαοχτάρες ! ]
Τα πούρα σου τα βούτηξα
τα στρούμφηξα τα ρούφηξα
σαν το θηρίο γρύλισα
τα άγχη μου ξετύλιξα
και στον καπνό τα ζούληξα.
[ Κι είπες να πιούμε το ρακί
στην όμορφη Πλαγιάδα*
πώ ‘χω κλειστεί σε φυλακή
με την καρδιά μου μεσιακή
την ζήση μεθοριακή
και την ψυχή ριμάδα ]
Και σαν πασάς σου ξάπλωσα
και τις ποδάρες άπλωσα
ζητώντας τα μανούλια
με τα γυμνά καπούλια
γιατί πολύ μεράκλωσα
[ Και τα κορίτσια στο κλαρί
πανέμορφα σαν άτι
με μελανούρικο σκαρί
λές : " Να, ψυχή μου θα χαρώ ! ",
όμως, εγώ ήμουν …πουρό
κι αυτά …μικρά κομμάτι… ]
-------
Ρε Χρήστο, λέω με τον νου,
πού πάς ; αλήθεια , στάσου !
διαλέγεις δύσπεπτο μενού
κι είναι κορίτσια αλλουνού…
Κάτσε λοιπόν στ΄ αυγά σου !
-.-
*Πλαγιάδα, το μέρος της φιλοξενίας, κάτω κοντά στην Μονεμβασιά
(2010)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
