| |
| | Ο Αδης εντός μου |  | | |
Μαύρο κομμάτι από τον Αδη
η ψυχή ξερίζωσε
πουθενά δε ρίζωσε
μόνο του στέκει στου νου την άκρη
σκέψεις ποτίζουν το, μ' ένα τους δάκρυ
μαύρο όνειρο, θανάτου χάδι
η ψυχή απόκαμε
τίποτα δε πρόκαμε
μόνη της ξέμεινε στης γης τα βάθη
μοιρολογάει γι' αυτό που εχάθη
μαύρο αίμα, ρευστό σκοτάδι
η ψυχή επλύθηκε
καθόλου δεν αρνήθηκε
μόνο κυλάει, το δρόμο σκάβει
σ' αυλάκια σάρκινα, το φως της θάβει
μαύρο μανδύα, του χρόνου υφάδι
η ψυχή εντύθηκε
πόσο εύκολα κοιμήθηκε
σε ύπνο αιώνιο καίει τα πάθη
μόνη μετράει σωστά και λάθη
μαύρο στέμμα, θαμπό πετράδι
η φυχή εφόρεσε
κανείς δε μπόρεσε
να ξεφύγει ποτέ, απ' της μοίρας τ' αδράχτι
μόνη απέμεινε μ' ό,τι είχε άχτι
μαύρο αστέρι, αχνό σημάδι
η ψυχή επιάστηκε
πως ξελογιάστηκε
από ψεύτικα φώτα που φέγγουν το βράδυ
γέμισ' ο τόπος της χώμα του Αδη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Όλα για ένα σύννεφο προκαταβολή... | | | |
|
Ri@89
23-09-2006 @ 05:39 | Λιγο ψιχοπλακοτικο! | | estia
23-09-2006 @ 05:59 | Νεφελίνη μου κορίτσι μου γιατί η ψυχή απόκαμε;
όμορφες λέξεις, πολύ ωραίο. | | agrampeli
23-09-2006 @ 07:22 | μαύρο στέμμα, θαμπό πετράδι
η φυχή εφόρεσε
κανείς δε μπόρεσε
να ξεφύγει ποτέ, απ' της μοίρας τ' αδράχτι
μόνη απέμεινε μ' ό,τι είχε άχτι
πολύ όμορφο και αληθινό ::smile.:: | | nefelinis
24-09-2006 @ 03:55 | καλημέρα σε όλους!!!!! ::smile.:: μερικές φορές αποκάμει κι αυτή...τι να κάνει; αλλά θα επανέλθει δριμύτερη που θα παέι... ::wink.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
