| |
Ήτανε Δευτέρα, σ’ είδα απέναντί μου
Έμοιαζε ο αέρας, τόσο δροσερός
Μ’ είδες μες στα μάτια, κόπηκε η πνοή μου
Νιώθω πως με λούζει, έρωτας τρελός
Ανάσα μου, για σένα, εγώ θα πέθαινα
Και δίπλα σου, για μια ζωή, θα έμενα
Μα κοίταξε, η μοίρα, πως μας τα ‘φερε
Να ζούμε χωριστά, πλέον κατάφερε
Τι θα πει « Αγάπη » , έμαθα μαζί σου
Κι όμως, έχω μείνει, άνθρωπος μισός
Μόνη ανάμνησή μου, είναι το κορμί σου
Δίχως να τ’ αγγίζω, πώς να ζήσω, πώς;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
