| |
Το τρέμουλο που είχα στα χείλη
δεν το είδες κι` είπες, γειά σου
στο τελευταίο του έρωτα δείλι
σαν στέρεψε η αγκαλιά σου.
Κι` έμεινα με τις αναμνήσεις
ξερό τοπίο, άνυδρες μέρες
με μια ελπίδα να γυρίσεις
πλοίο που ξέμεινε στις ξέρες.
Το τρέμουλο που είχε η καρδιά
τα χέρια που ήταν λατρεμένα,
είπες συγνώμη μια βραδιά
γίνανε τα κορμιά μας ξένα.
Καλή σου τύχη να προσέχεις
άσε το γκάζι στο μηδέν
αγάπη να` χεις και ν` αντέχεις
και μη ρωτάς ποτέ, πως δεν.
Δεν έψαξα να βρω μια αφορμή
να` ρθω ξανά να σου μιλήσω
είναι οι μεγάλοι αποχαιρετισμοί
τα τρένα που δεν θα` ρθουν πίσω.
Να βουτάς μέσα στο χρόνο
να λες μ` αγάπησες πολύ
ήσουνα το δικό μου οξυγόνο
μα τώρα πια τι ωφελεί.
Μόνη αγάπησα με πάθος
αγάπη που γίνε θηλιά
έγραψα μια σελίδα, λάθος
και τράβηξα μια μολυβιά.
3-12-2022
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
