| |
Πρίν ξεθωριάσει τό όνειρό μας
Η αγάπη επιστρέφεται
σ΄όποιον τήν έχει δώσει
κι όποιος αγάπη έδωσε
δέν θά τό...
δέν θά τό μετανοιώσει.
Πρίν ξεθωριάσει τ΄όνειρό μας,
άς ονειρευτούμε πάλι
κι άς βγάλουμε από τό μυαλό μας,
όσα προκαλούνε ζάλη.
Χρειάζονται οι καταιγίδες,
νά μοιραστούμε τήν ομπρέλλα
κι άν από...
κι άν απόμακρο μέ είδες,
μήν αργείς, κοντά μου έλα.
Τά λόγια είναι περιττά,
τά μάτια σου...
τά μάτια σου μέ ταξιδεύουν
σέ κρατάω στήν καρδιά μου,
σ΄έχω βάλει στά όνειρά μου...
σ΄έχω βάλει στά όνειρά μου.
Πρίν ξεθωριάσει τ΄όνειρό μας,
άς ονειρευτούμε πάλι
κι άς βγάλουμε απ΄τό μυαλό μας,
όσα προκαλούνε ζάλη.
Φωτιές ανάβεις
μέσ΄στήν καρδιά μου,
τούς φόβους σου σβήσε
στήν αγκαλιά μου...
τούς φόβους σου σβήσε
στήν αγκαλιά μου.
Όταν φεύγεις,
ξέρεις ποιός σού λείπει,
όποιος είναι κοντά σου στήν χαρά,
κοντά σου καί στήν λύπη...
κοντά σου καί στην λύπη.
Πρίν ξεθωριάσει τ΄όνειρό μας,
άς ονειρευτούμε πάλι
κι άς βγάλουμε από τό μαυλό μας,
όσα προκαλούνε ζάλη.
Κι-άς-βγά-λου-με-α-πό-τό-μυα-λό-μας
όσα προ-κα-λού-νε-ζάλη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
