| |
Σ΄ ένα ύψωμα είχα ανέβει
κι ένιωθα ευτυχισμένος
γιατί αντίκριζα έναν κάμπο
που ήταν ανθοστολισμένος.
Δυστυχώς έμελλε όμως
πριν πολλή ώρα περάσει
τον υπέροχο τον κάμπο
καταχνιά να τον σκεπάσει
που ανέβαινε ολοένα
είχε φτάσει ως τα ύψη
και την ορατότητά μου
εντελώς την είχε κρύψει.
Από την πυκνή θολούρα
δεν μπορούσα να βαδίσω
και γι΄αυτό σκεφτόμουν ότι
έπρεπε ν΄αποχωρήσω.
Αλλά ξαφνικά, παρόλο
που ουρανός πια δεν φαινόταν
είδα (με ανακούφισή μου)
η καταχνιά πως διαλυόταν.
Από την ορμή του ανέμου
άρχισε να ανεβαίνει
προς τα πάνω και σε λίγο
ήταν διασκορπισμένη.
Τα πουλιά τα φοβισμένα
βγήκαν έξω απ΄ τις φωλιές τους
και κελάηδησαν σαν πρώτα
με τις χαρωπές φωνές τους.
Όλοι έγιναν και πάλι
όπως πριν, ευτυχισμένοι
το κακό είχε περάσει
(έτσι πάντοτε συμβαίνει)…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
