| |
Βρώμικη πόλη.......
Βραδυαζει_ξημερωνει ίδιο τοπίο
Ζώσα ύλη πεταμενη, άλλη στο βούρκο κυλισμενη
Κι ίσως να ειν μεταλλαγμένη
Τι θέλει να πει ο ποιητής;
Συνωστισμοι χωρίς αξία, τρέχουμε όλοι στην ουτοπια
Μέσα σου πια δεν θες να δεις
Ψεμμα στα χείλη και στις πράξεις
Τα πάντα θέλεις να ρημαξεις
Δεν είσαι άνθρωπος επί της γης
Λες και ο νους πήγε στα ζώα, ν'ανθισει το βασίλειο τους
Αφού ο άνθρωπος έγινε κτήνος κι εγωιστής στέκει εμπρός τους
Βρώμικη πόλη παντού στον κοσμο
Ανούσια και κοιμισμένη, μες στο σκοτάδι παραδομενη
Άνθρωποι ζώντες χωρίς ψυχη
Νεκροταφεία γιναν τα σπιτια, χωρίς χαρά στα καρδιοχτυπια
Τι κι αν φωνάζει ο ποιητής! Ένας χαμένος! Εσύ θα πεις
Κονσερβοκούτια τα σώματα σας, ψυχή ληγμενη λέει η σφραγίδα
Κρυφές ανάσες με δυσωδία, κι αποζητάς την καταιγιδα
Μόνο η φύση είναι ωραία, δεν ζει σ'εκεινη ο εγωισμός
Κι εσύ με δόλο την καταστρέφεις, να δείξεις θέλεις πιο δυνατος
Κι εκείνη βρίσκει τις διεξόδους, ξεσπάει η φωνή της με την οργή της
Σου λέει σταμάτα! Μην επεμβαίνεις!
Μην το λερώνεις το κορμί της!
Κι ο ποιητής δειλά φωνάζει, βρώμικη πόλη! Που αναθυμιαζει
Βγες απ τους τάφους που κοιμάσαι, αλλού ή ζωή! Να το θυμάσαι
Βρώμικη πόλη! Καθαρίσου! Όσο ο ήλιος ζει τη γη σου
Δεν θες να δεις τ'απομειναρια, από την άχαρη ζωή σου
Δεν θες να δεις πυκνό σκοτάδι, και να βρεθείς μες σε πηγαδι
Που' ναι γεμάτο λειμματα σου, και του εγώ σου τη βρωμιά σου
Δεν θες με κλάμα να ψελλίζεις, και με τον πόνο να δακρυζεις
Να λες με πίκρα της ψυχής!
Πως είχε δίκιο ο Ποιητης!
Βρώμικη πόλη.......
Κ. Λ. Inokrini
Από τη συλλογή σαν να μιλάει ο ανεμος
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
