| |
Mαυροσκουφης….
Ητανε τεσσερις Δεκεμβρη σαν και σημερα
Η πινακιδα του σταθμου εγραφε Σερρες
οταν μου ηρθε η μεταθεση ολοι μουλεγαν
εκει θα ζησω τις καλυτερες μου ημερες…
Μελαγχολια ειχε πεσει με το σουρουπο
ερμος σταθμος και παγωμενο το αγερι
σε μια αμαξα με ένα γερικο αλογο
ανεβηκα στην πολη να με φερει
Ο αμαξας με ρωτησε από που ερχομαι
κιοταν απαντησα πως ειμαι Αθηναιος
μουπε πως δυσκολα ανυπαντρος θα εφευγα
Γιατι ημουν εφεδρος και νεος και… ωραιος….
Το ιδιο βραδυ με δυο φιλους πηγα απροσκλητος
Στο παρτυ πουχε στην γιορτη της μια Βαρβαρα
Κι ολη η ογδοη συγκεντρωθηκε τριγυρω μου
Όταν τους επαιξα τραγουδια στην κιθαρα….
Δροσια και κοριτσιστικα χαμογελα
Κι ολες ζητουσανε και κατι να τους παιξω,
Και τοτε το…οργανο, σεκοντο με βοηθησε
Το πιο ομορφο κομματι να…διαλεξω!
Οσο και ναναι κολακευτικα που νομισα
πως τους γοητευα εγω κ οι μουσικες μου
Όμως καταλαβα στο τελος οτι αρεσε
Το…αστερι το…οργανο,κι ο μαυρος ο μπερες μου…
Ότι μου ειπε ο αμαξας ποτε δεν ξεχασα
και όταν επρεπε τις Σερρες να αφησω
την μοιρασμενη την καρδια μου περιμαζεψα…
Η νοσταλγια και οι μνημες μειναν πισω…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
