| |
Χρόνε που καις τόσες καρδιές,
Πετώντας τις ακτίνες σου, της λήθης
Για κάποιον λόγο δεν με κατηχούν,
Και με τη στάχτη φτιάχνω σήματα της νικης
Μοίρα, αν δεν το θέλεις να είσαι φίλη μου,
Πες μου τουλάχιστον ότι εισαι εχθρός μου,
Πολύ ευχαρίστως να σου δώσω τα κομμάτια μου,
Σε αντάλλαγμα να φύγεις από μπρος μου
Είναι αναβάθμιση από αυτό που περιμένω,
Μία κρυα νύχτα όπου με πείσμα δεν θα ξημερωσει,
Είναι καιρός που το φεγγάρι της καρφώθηκε,
Μέσα στο στήθος μου και δεν μπορεί να το σηκώσει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
