| |
Περπάτησα πόλυ για να βρώ το δρόμο της κάρδιας..
Φοβήθηκα τις ώρες μοναξιάς που μ' έψαχνα..,
τις κρύες νύχτες που ξεχνούσα για να μάθω να θυμάμαι..
Διέσχισα μοβ θάλασσες για να βρω τα κύμματα που σε σμπρώχνουν στη στεριά της
ηρεμίας,να με σμπρώξουν να χαθώ για να σκεφτώ.
Έτρεξα σε ρόζ λιβάδια για να πείσω την ελπίδα να μ΄ αφήσει να σε βρώ ενώ
σε χάνω..
Ήταν νυχτα.. και ξημέρωσε..
Είχε φώς και σκοτείνιασε...
Τα μάτια ίδια μα η ματιά άλλη..,ίδια η ζωή σε ξένα όνειρα,κλεμμένη η στιγμή απο άλλα
χρόνια.
Περπάτητησα πάρα πολυ για να βρώ το δρόμο που μου ανήκει..κι ας τίποτα να μην ανήκει σε κανέναν..
Οδοιπορικό του παραλόγου...
και χάθηκα..κι ας ακόμη εδώ βρισκόμουν..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
