Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Δυο μοιραία οχτάστιχα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130386 Τραγούδια, 269367 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Δυο μοιραία οχτάστιχα
 Καλημέρα σε όλες και σε όλους.
 
1. Παραπόρτια
Κάποιες φορές, η μοίρα μας, πορτόφυλλα αφήνει,
να μένουνε μισάνοιχτα, και λέφτερο μας δίνει...
Κι άλλες φορές, τα ‘χει κλειστά, λείπουν και τ’ ανοιγάρια,
και πρέπει ή να τα βρούμε ή να σιαχτούν σμιλάρια.
Για παραπόρτια, που και που, μπορεί και ν’ αμελήσει,
και είναι χρεία, ο καθείς, ατός του να τα στήσει.
Ανίσως καρτερέβουμε, μόνα τους ν’ ανοιγούνε,
ψεύτικες οι ελπίδες μας, για γλιτωμό, θα βγούνε...

2. Προσεφκή…
Στη μοίρα να προσέφκεσαι, να μη σε ξαναφέρει,
μες σε ανθρώπινο κορμί, σε τούτη 'δω την πλάση.
Αν βολετό δεν είν' αυτό, ζήτα να τα ταιριάσει,
έτσι που, μες στου έρωτα, να μην γραφτείς, τεφτέρι…
Κι αν δεν μπορεί, ούτε κι αυτή τη στάλα να προσφέρει,
δεν μένει, τότες, τίποτις, άλλο να της ζητήσεις,
παρά, στις στράτες της ζωής, να τύχει ν' απαντήσεις,
άνθρωπο μ' ανοιχτή καρδιά, που, πως να παίρνει, ξέρει…


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
koyloykakoselias
02-01-2023 @ 10:10
::up.:: ::up.:: ::up.:: Καλημερα Κωστα
Αγιοβλασιτης
02-01-2023 @ 16:35
Καλή χρονιά Κωνσταντίνε ::theos.::
-Ειρήνη-
03-01-2023 @ 07:48
1. Πολύ καλό το αλληγορικό σου! Σκέφτομαι ότι υπάρχουν άνθρωποι που προσπαθούν κι ανοίγουν κλειδωμένες πόρτες κι άλλοι που δεν περνούν ούτε τις μοισάνοιχτες.
2. Το νόημα όλο στον τελευταίο στίχο, που θα περίμενε κανείς να είναι "να δίνει ξέρει...", όμως έχεις δίκιο. Ο Rilke το έχει πει πιο αναλυτικά:
Οι άνθρωποι είναι τόσο τρομερά μακριά ο ένας απ' τον άλλον και πιο απομακρυσμένοι απ' όλους είναι συχνά όσοι αγαπιούνται. Πετούν ο ένας στον άλλον όλο τους τον εαυτό όμως κανείς τους δεν τον πιάνει κιόλας, κι έτσι απομένει πεσμένος κάπου ανάμεσα και πυργώνεται και στο τέλος τους εμποδίζει κι από πάνω να δουν και να πλησιάσουν ο ένας τον άλλον.
https://youtube.com/watch?v=94Y2LuOWzW0&feature=share

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο