| |
Άβγαλτες λέξεις,
σχεδόν νεογέννητες
γεμίζουν κάτι τοίχους.
Πύρινα συνθήματα με λέξεις που άλλοτε κοφτερές σε αγριεύουν,
κι άλλοτε είναι γεμάτες πόνο από αγάπη.
Πήρα σφουγγάρι και νερό
κι έτριβα τον τοίχο με μανία.
Μα αυτός είχε ποτίσει από λέξεις.
Καθένα γράμμα μια ανάμνηση.
Κάθε ανάμνηση και μια σουβλιά.
Κι οι τοίχοι πάντα θα λένε μια ιστορία... για κάποιους που τριγύριζαν τις νύχτες και έβαφαν με μαύρο τους καημούς τους.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
