| |
Ποτέ να μην λυγίζεις
Σκοτείνιασε ο Ουρανός
και άρχισε να βρέχει
στα δύσκολα η αγάπη μας
συνήθησε ν΄αντέχει...
συνήθησε ν΄αντέχει.
Είμαστε γερά σκαριά
αντέξαμε στα ζόρια
λύναμε τα προβλήματα
γι΄αυτό δεν ζούμε χώρια...
γι΄αυτό δεν ζούμε χώρια.
Έτσι είναι η ζωή, μιά ζέστη μία κρύο
όμως εμείς αντέξαμε δεν είπαμε αντίο.
Έτσι είναι η ζωή, μιά χάνεις μιά κερδίζεις
αρκεί πάντα ν΄αντέχεις ποτέ να μην λυγίζεις.
Κάτω απ΄το χαλί δεν κρύβαμε
τα προβλήματά μας
ούτε τα μάτια κλείναμε
σαν πόναγε η καρδιά μας...
σαν πόναγε η καρδιά μας.
Όλα τα παθήματα
πού είχαμε στην ζωή μας
μάς έγιναν μαθήματα
δυνάμωσαν την ψυχή μας...
δυνάμωσαν την ψυχή μας.
Έτσι είναι η ζωή, μία ζέστη μία κρύο
όμως εμείς αντέξαμε δεν είπαμε αντίο.
Έτσι είναι η ζωή, μιά χάνεις μιά κερδίζεις
αρκεί πάντα ν΄αντέχεις ποτέ να μην λυγίζεις.
Με την αγάπη οδηγό
ζούσαμε στο τσαρδί μας
και κάθε πίκρα και καημό
έσβηνε το φιλί μας...
έσβηνε το φιλί μας.
Με κοινό βηματισμό
μέσα στην ζωή μας
όλα τα καταφέρναμε
με την υπομονή μας...
με την υπομονή μας.
Έτσι είναι η ζωή, μία ζέστη μία κρύο
όμως εμείς αντέξαμε δεν είπαμε αντίο.
Έτσι είναι η ζωή, μιά χάνεις μιά κερδίζεις
αρκεί πάντα ν΄αντέχεις ποτέ να μην λυγίζεις.
Αρ-κεί-πά-ντα-ν΄α-ντέ-χεις-πο-τέ-να-μην-λυ-γί-ζεις.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
