| |
Θέλω απόψε φτερά
για οσα οι φόβοι κρατούν
να τολμήσω
Και μέσα στην πεφταστερια
μια μονάχα ευχή
να ζητήσω
Μια καρδιά κλειδωμένη
στους εφήμερους ξένη
ψάχνει μια αφορμή
Δύο δραπέτες του λάθους
παρανάλωμα πάθους
κλεισμένοι στο ίδιο κορμί
Έχω απόψε μια ζάλη
φταίνε τα μάτια σου πάλι
ετσι που με κοιτούν
Κόκκινες γίναν οι λέξεις
χρώμα σιωπής να διαλέξεις
οταν παραδοθούν
Βάλε απόψε πανιά
για όσα οι λίγοι τολμούν
να αγγίξω
Τη σπασμένη σου καρδιά
με μια αγάπη φωτιά
να κολλήσω
Μια καρδιά κλειδωμένη
στους εφήμερους ξένη
ψάχνει μια αφορμή
Δύο δραπέτες του λάθους
παρανάλωμα πάθους
κλεισμένοι στο ίδιο κορμί
Έχω απόψε μια ζάλη
φταίνε τα μάτια σου πάλι
ετσι που με κοιτούν
Κόκκινες γίναν οι λέξεις
χρώμα σιωπής να διαλέξεις
οταν παραδοθούν
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
