| |
Ταξίδεψα μαζί σου κείνο το απόγευμα στο πλοίο
Ζέστανα στη χούφτα μου το χέρι σου που ήταν κρύο
Σε ανέβασα στου καταστρώματος το πιο ψηλό σημείο
Εκεί άγγιξαν τα χέρια μου το δέρμα σου το λείο
Σε πήρα αγκαλιά και σου διωξα τους φόβους
Σου φίλησα βελούδινα τους δύο σου τους ώμους
Χάιδεψα τρυφερά τ όμορφο πρόσωπό σου
Έγινα αναπόσπαστο κομμάτι απ’ τ’ όνειρο σου
Κοίταξα τρυφερά τα καστανά σου μάτια
Ζυγίζουν όσο κι η καρδιά σου, 24 καράτια
Είναι το κόσμημα που στολίζει την ψυχή σου
Το φύλαξες όλα τα χρόνια της μικρής ζωής σου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
