| |
Σάν ακούσεις τήν καρδιά σου
Μές στης θάλασσας το κύμα
το λευκό και γαλανό
περπατάω βήμα-βήμα
δίπλα-δίπλα στο γυαλό...
δίπλα-δίπλα στο γυαλό.
Κι όλο αγναντεύω πέρα
όσο πιάνει η ματιά
μέχρι να τελειώσει η μέρα
και να έλθει η νυχτιά...
και να έλθει η νυχτιά.
Σαν ακούσεις την καρδιά σου
μές στα στήθια να κτυπά
νοιώσε την και ρώτησέ την
για τα ντέρτια πού τραβά...
για τα ντέρτια πού τραβά.
Μές στης θάλασσας το κύμα
πού αφρίζει ο Βορριάς
κάνε μου αγάπης σήμα
με το σχήμα της καρδιάς...
με το σχήμα της καρδιάς.
Σαν ακούσεις την καρδιά σου
μές στα στήθια να κτυπά
τότε κλείσε την ματιά σου
νοιώσε αγάπη και χαρά.
Κι άν κάποτε μακριά μου φύγεις
και πάς σε άλλη αγκαλιά
να σε πιάνουν θέλω ρίγη
σαν θυμάσαι τα παλιά...
σαν θυμάσαι τα παλιά.
Την καρδιά μου δεν δανείζω
σ΄όποια στον δρόμο μου βρεθεί
μονάχα την χαρίζω
σ΄όποια μ΄αγγίξει στην ψυχή...
σ΄όποια μ΄αγγίξει στην ψυχή.
Σαν ακούσεις την καρδιά σου
μές στα στήθια να κτυπά
τότε κλείσε την ματιά σου
νοιώσε αγάπη και χαρά.
Τό-τε-κλεί-σε-την-μα-τιά-σου
νοιώ-σε-α-γά-πη-και-χα-ρά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
