| |
| | Θλίψη, θεέ μου, τι θλίψη |  | | | Καλημέρα φίλοι μου, σκέψεις κι` άλλες σκέψεις, να μου είστε καλά. | | |
Έγειραν οι κάπαρες στο χώμα
σαν να θέλαν κι` αυτές να προσκυνήσουν
στο χώμα, να τ` αναστήσουν.
Στ` αλώνια στήσαν χορό οι ελπίδες
να βγεί φέτος χρυσό σιτάρι,
έπεσε πάγος στα σπαρτά μας,
στα αγιασμένα κλήματα.
Δεν μεθύσαμε με κρασί χαράς φέτος,
τα μικρά παιδιά, τα μικρά παιδιά
μας κοιτούν με θλίψη,
τα μάτια τους δυο αναμμένα κάρβουνα
και το ψωμί στα χέρια λειψό.
Στα διάσελα μαζεύτηκε ο καημός
ξεχύθηκε στους κάμπους.
Κι` εμείς περπατάμε σκυφτοί, μόνοι, ηττημένοι,
που χάθηκαν οι ψυχές μας
που θωρεί η καρδιά μας.
Όταν το αίμα, ρέει κυλά
στα πέρατα τούτης της οικουμένης.
Στις πόλεις και τα χωριά
στα σπίτια και τα όνειρα μας.
Στα διαβατάρικα πουλιά
στα ξενιτεμένα πουλιά,
κει που δεν αντηχούν κλαρίνα.
Μόνο μια ψαλμωδία λύπης
απ` το καμπαναριό της εκκλησιάς,
μιας μεγάλης Παρασκευής ο θρήνος.
Ο θεός μας ξέχασε
το θεό τον ξεχάσαμε
κι` ούτε ένα κερί Ανάστασης
δεν καίει πια στις καρδιές μας.
Θλίψη, θεέ μου, τι θλίψη!
19-2-2023
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
19-02-2023 @ 09:51 | ::theos.:: ::love.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
