| |
Πριν από την φρόνηση η ευτυχία ; Ή πριν από την ευτυχία η φρόνηση;
Πολλές συμφορές είδαν τα μάτια μας κι έχουν πολλές να δουν ακόμη
γιατί ο τυφλός μάντης
προβλέπει νέες δυστυχίες στον πολύπαθο τόπο μας.
Πως να νιώσει κάποιος
την αγωνία των Τρώων λίγο πριν την καταστροφή όταν δεν την έχει ζήσει;
Είμαι ένα παιδί που κάθομαι συχνά
στην άκρη της πανσέληνου
και συνηθίζω να ουρλιάζω
όταν τη βλέπω γεμάτη.
Η ηχώ στις χαράδρες κάνει
να ριγούν τα πλάσματα της νύχτας,
έτσι ηρεμώ με την αγωνία τους.
Κρύβουμε με αριστοτεχνικό τρόπο την παθογένεια της φυλής μας
ειδικά όταν ως νησιώτες πετούμε
τα απορρίμματα μας στη θάλασσα
που μας περιβάλλει και μας ζει.
Το δυσκολότερο κατόρθωμα του ανθρώπου είναι ν' αγαπήσει ο ίδιος τον εαυτό του. Γενναιότητα και θάρρος στον άνθρωπο είναι η πίστη στον εαυτό του και η επιμονή του να μην αφήνετε στους φόβους του που πιθανόν επηρεάζουν τις πράξεις του.
Ελπίζω για κάτι καλύτερο
και προετοιμάζομαι για το κακό
που ποτέ δε ξεχνά
και πάντοτε μας επισκέπτεται.
Μεγάλη θύελλα ξέσπασε στον κόλπο κι η βάρκα μου βολοδέρνει δίχως κουπιά ενώ ο ουράνιος θόλος ευτυχώς με φωτίζει κι έτσι αποφεύγω ξέρες κι υφάλους.
Τοποθετούμε τις άχρηστες γνώσεις του πολιτισμού
σ' ένα πιθάρι το σφραγίζουμε και μετά το πετάμε στη θάλασσα. Ίσως μετά χιλιάδες χρόνια, κάποιος ν' ανοίξει και να δει εκείνες τις άχρηστες γνώσεις με μια νεότερη ματιά . Δε μπορούμε να ισχυριστούμε ότι η εποχή μας δεν αφήνει τίποτα για το μέλλον .
Η γνώση για παράδειγμα σ' ένα τεχνολογικό θαύμα της εποχής δεν ανακαλύπτεται από την ανασκαφή του αρχαιολόγου του μέλλοντος;
Οι κοριοί κεντούσαν το σώμα του νεκρού στρατιώτη κι όταν δεν είχε άλλο αίμα να ρουφήξουν
έβγαιναν από τα ρούχα του κι ανέβαιναν τον ανήφορο της φτωχικής κασέλας σε παράταξη γι εύρεση άλλης στέγης.
Ο άνθρωπος δεν είχε που να πάει ήταν χωρίς προορισμό χωρίς σκοπό, τα δέντρα τον κοιτούσαν με συμπόνοια όπως κάνουν για κάθε πλάσμα που χάνει τον προορισμό του.
Ο εκνευρισμός του ήταν απερίγραπτος, απορημένη η γυναίκα του κοιτούσε χωρίς να μιλά .
Βάδιζε σκυφτός με ύφος δίβουλης ταπεινοφροσύνης συνοδευόμενης με πονηριά αλλά και ευγένεια.
Ίσως αυτή η συγκαταβατικότητα να είχε επιτείνει τη συμπεριφορά του προς το χειρότερο.
Πάλιωσε το παρελθόν έγιναν χρόνια οι αιώνες, μόνο οι άνθρωποι έμειναν στάσιμοι, εξελίσσονται με τη θεωρία του Δαρβίνου κι έτσι δε γίνεται η εξέλιξη αντιληπτή. Ο άνθρωπος χρειάστηκε χιλιάδες χρόνια ν' αποβάλει την ουρά από τον πισινό του και να σηκωθεί στα δυο του πόδια. Έτσι κατόρθωσε να διώχνει τα ενοχλητικά έντομα που ενοχλούσαν το σώμα του με τα χέρια του, με αποτέλεσμα να γίνει από ζώο άνθρωπος. Καλά όλα αυτά κύριε Δαρβίνε, μυαλό πότε απέκτησε;
Πολλά εξ ορισμού αστεία στηρίζονται στα ψέματα και την απάτη.
Ενίοτε σκέφτομαι τους εκατομμύρια δακτυλίους που περιστρέφονται γύρω από τον Κρόνο. Είναι η μεγαλύτερη τιμωρία, καλύτερα να τους έτρωγε όπως ο νονός του.
Την ευαισθησία του ποιητή δε δείχνει το σώμα, αλλά μονάχα η ψυχή.
Οι σύγχρονες προτεστάντισσες σουφραζέτες, με τα σύγχρονα κινήματα υπέρ της ισότητας των φύλων θ' αφήσουν φοβούμαι τις γυναίκες του μέλλοντος μόνες, θα ψάχνουν άντρες και δε θα βρίσκουν.
Φύτεψα στην αυλή μας τριανταφυλλιά
που κάνει κόκκινα άνθη ευωδιαστά γιατί ξέρω πως σου αρέσουν, όταν λείπεις μαραίνονται γι αυτό μη φύγεις ξανά.
Οι σιδεράδες ολημερίς κι ολονυχτίς είχαν τα καμίνια τους σε δράση γιατί ο πόλεμος πλησίαζε και τα σπαθιά είχαν σωθεί.
Το σφύριγμα του τρένου ήταν παρατεταμένο και οξύ
κι ο καπνός από το ακροφύσιο τρυπούσε τον παγωμένο ουρανό.
Η βία είναι η κορυφή του παγόβουνου
κάτω κυριαρχεί το “Εγώ”.
Μαύρες γιορτές με μάσκες χαμογελαστές
χλωμοί δήμιοι χωρίς ψυχή και οίκτο
βαδίζουν στο ικρίωμα όπου το θύμα περιμένει.
Τι είναι αυτό που ακούγεται σαν μουσική
που όσο πλησιάζει δυναμώνει;
Η δυστυχία της ύπαρξης που μάχεται
στο μεταίχμιο της ανυπαρξίας και του τίποτα.
Άδικη η απώλειά του, σαν τον αναπάντεχο θάνατο
του Αισχύλου στη Γέλα, όταν προσγειώθηκε στο κεφάλι του
μια ιπτάμενη χελώνα, ήταν μεγάλη και βαριά
κι ο αετός που την κρατούσε αδύναμος.
Η τρυφερότητα εκδηλώνεται τη νύχτα
κρατά μακριά το φόβο των φαντασμάτων της μοναξιάς
όπως η αγάπη εκδηλώνεται στο περιβάλλον της αθωότητας.
Το γέλιο και το κλάμα γίνονται ευδιάκριτα τη μέρα
όταν τα μαχαίρια φαίνονται κοφτερά στο φως του ήλιου.
Με το κεφάλι ψηλά το λευκό μου άτι
σαν άγιος τριποδίζει .
Το απόγευμα περπάτησα στη βροχή να νιώσω
την υγρασία και να αναλογιστώ τις ενοχές μου.
Είμαι ονειροπόλος κι έχω υποχρέωση στον εαυτό μου
να συγκεντρωθώ στο επικίνδυνο έργο της αφύπνισης
από τις ψευδαισθήσεις των ονείρων.
Μιλώ με τις λέξεις όπως μιλώ με τα άνθη μου
και τα πουλιά της αυλής μου που τα προσφέρω νερό
και ψωμί της σιωπής που μοιάζει με τη ζωή μου.
Μια ματιά στο τίποτα στο χλωμό όνειρο της φωτιάς
στάχτες μνήμης κι ένας γλυκός μεταδοτικός άνεμος εδώ,
είναι το παρόν μου ολόκληρο, απέναντι το άγνωστο μέλλον
καραδοκεί με ασαφή συναισθήματα.
Με λίγες λέξεις μπορούν να γραφτούν όλα
αλλά όταν γράφουμε τα πάντα κάτι διαγράφουμε.
Έκλεισα την πόρτα στη λευκή σιωπή,
φώναξα τον αέρα μαζί κι ένα λευκό πουλί, τα πούπουλα του έπεσαν πάνω μου,
μου βάραιναν την ψυχή.
Ο πατριωτισμός δεν είναι πάντα ηθικός,
με τη στενή έννοια της λέξης.
Με κατέβαλε ένα άγχος τελευταία
αν θα προλάβω να διαβάσω τα βιβλία που είχα υπόψη μου,
ευτυχώς διάβασα τον Οδυσσέα του Τζόις.
Ο άφρων λογισμός ανώφελος λυρισμός
οίκτος και οδύνη ανία αυθυποβολή
και σκοτοδίνη έκρηξη πολυχρωμίας
υπέροχη αντεπίθεση της φαντασίας.
Οι στριγκές των φυλακισμένων πουλιών
ακούγονταν σαν ψαλίδια ραφτών
που κόβουν ένα σκληρό πατρόν.
Ζούμε δέσμιοι των θρησκευτικών δογμάτων
με τον τρόπο της άφθαρτης τελειότητας του Δημιουργού,
φιλοδοξία μας δεν είναι να τον φτάσουμε.
Οι ήρωες μου συνήθως είναι άνθρωποι απλοί
δεν επιθυμώ να είναι ή να γίνουν διάσημοι
γιατί επιθυμώ να είναι αγνοί,
θέλω να είναι άνθρωποι καθημερινοί
να κάνουν σφάλματα γιατί η τελειότητα κουράζει.
Περίμενε ευερέθιστος την ποιο ασήμαντη αφορμή
και αιτία για να ξεσπάσει.
Το σπίτι γέμισε κισσούς στις σκιερές γωνιές
δε κάθονται γυναίκες στα πεζούλια
πάνω σε κουρελούδες όπως τα παλιά.
Σκυλιά και γατιά κάνουν συντροφιά.
Το πέσιμο των φύλλων
από τα δέντρα στο πυκνό
και σκοτεινό δάσος
επιτρέπει την είσοδο του ήλιου
από τα ξέφωτα που δημιουργούν.
Νιώθω σαν χαλασμένη τηλεόραση
που οι εικόνες της μη αντέχοντας την πίεση
χύνονται από την οθόνη στον οματιών μου μιαν άκρη,
σαν μετρονόμος που θέλει την ώθησή του ν' αρχίσει το μέτρημα ,
σαν εκκρεμές που κι αυτό θέλει βοήθεια στην εκκίνηση.
Τόσο δυνατές είναι οι επιθυμίες των ψυχών
που καμία σκέψη δεν τις συμμορφώνει
κανένα σώμα δεν τις συγκρατεί.
Το σώμα θυμάται μια αγάπη
σαν ν' ανάβει τη λάμπα του ηλεκτρικού.
Η ζωή είναι ζήτημα νεύρων και ινών
κι αργοπλασμένων κυττάρων
μέσα τους πηγαίνει και κρύβεται η σκέψη
εκεί το αίσθημα κάνει τα όνειρά του .
Πόσο δίκιο είχε ο σοφός όταν έλεγε:
Να θεραπεύεις την ψυχή με τη βοήθεια των αισθήσεων
και τις αισθήσεις με τη βοήθεια της ψυχής!
Το παρελθόν στοιχειώνει
είναι μια αλληλουχία στιγμών
μια χάντρα στο περιδέραιο του χρόνου.
Τη σημερινή εποχή η διαμόρφωση των ανθρώπινων χαρακτήρων γίνεται από τους κάδους απορριμάτων της σοφίας.
“Πατρίδα μου αγαπημένη
πατρίδα που ακόμη δε σε είδα.
Μας έστειλαν αγέννητα παιδιά
σε παραμεθόρια χωριά
με ναρκοπέδια γεμάτα
σα νάμαστε της ζωής αποπαίδια”
έλεγε ο πόντιος πατέρας μου
που γεννήθηκε πάνω στο παπόρι.
Είδα μια ερημική ακτή στην όμορφη Κρήτη
με ασφόδελους γεμάτη,τίποτα ομορφότερο
απ' την εικόνα αυτή δεν ξαναείδα.
Αρνούμαι να προσωποποιήσω το απρόσωπο
δανείζοντας τα χείλη μου σε μια φωνή που δε μου ανήκει.
Σελήνη εσύ με τις δώδεκα μαύρες θάλασσες
χωρίς νερό, χωρίς ζωή με θάλασσες σιδήρου
χωρίς ψάρια και πλοία,
πως σαγηνεύεις τους ερωτευμένους
τόσο ψυχρή και κρύα που είσαι;
Ο Όσκαρ προτιμούσε τους άντρες που είχαν μέλλον
και τις γυναίκες που με μεγάλο παρελθόν.
Συγκινούμαι σημαίνει αισθάνομαι
το απρόσωπο που βρίσκεται μέσα μου.
Το πάθος είναι ένα τεντωμένο σχοινί
ανάμεσα στον άνθρωπο και στο γενέθλιο δαίμονα
πάνω στον οποίο σχοινοβατεί η ζωή μας.
Τι είναι αυτό που ακούγεται;
Μουσική που όσο πλησιάζει δυναμώνει.
Αγχωτική πομπή κινούμενη νωχελικά
σαν συνοδεία αιχμαλώτων
στο στρατόπεδο συγκέντρωσης.
Τρελή ζωή σε πανικό, γεμάτη ανασφάλεια ζωή
χωρίς ισορροπία, πόλεμοι φτώχεια τυραννία.
Το να είσαι γυναίκα και να είσαι φτωχή
σημαίνει αποκλεισμός αν δεν είσαι ωραία,
αντικείμενο θα θυμίζεις χρηστικό σαν τον αμφορέα.
Ο καλύτερος φίλος μου είναι το μαξιλάρι μου
επειδή ανέχεται το βάρος της συνείδησής μου.
Τι ποιο όμορφο από το φως της σελήνης που παιχνιδίζει ανάμεσα από τα κυπαρίσσια όταν τα κινεί ο άνεμος!
Λέξη μαμά, υπέροχη λέξη, κοινή
σ' όλες τις γλώσσες πάνω στη γη.
Χάθηκε η ευτυχία και το μέλλον του
από τη δύναμη της φλογερής ματιάς της.
Οι λιποτάκτες της ηθικής πλήθαιναν
στον ύποπτο χώρο του διαδικτύου .
Είναι μέρος της κοινωνίας όπου
αυτοί εισχωρούν παντού.
Ο άνθρωπος που θυμάται μόνο τις κακές στιγμές
του παρελθόντος κι αγνοεί επιλεκτικά τις καλές στιγμές
της ζωής του δε μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι δίκαιος
απέναντι στον ή στην σύντροφό του.
Φωτογραφίες,εικονομνήμες,
αναπολήσεις, ηχομνήμες,
μνήμες οσμών και γεύσεων.
Αυτοί που δε βλέπουν τηλεόραση
μπορούν ακόμη να δουν ήρεμοι μια πανσέληνο.
Από τη στιγμή που σταμάτησα να βλέπω
ανακάλυψα ξανά τη μαγεία του βιβλίου και του ραδιοφώνου
που δεν έχει την απαίτηση όλων των αισθήσεων.
Ξέρω ότι βρίσκεσαι στο σπίτι που έχει τα φώτα ανοιχτά,
ξέρω ότι βρίσκεσαι στην αγκαλιά του “εχθρού” μου
κι εγώ βρίσκομαι απέξω στην χειμωνιάτικη
παγωμένη νύχτα περιμένοντας μία κίνηση της σκιάς σου
πίσω από τις λευκές κοφτές κουρτίνες του σπιτιού σου.
Τους αρχαίους ερευνητές έλκυαν
τα μεγάλα ταξίδια στη θάλασσα
και η ανακάλυψη νέων κόσμων ,
τους νέους επιστήμονες ερευνητές, ελκύει ο ορίζοντας,
η περιήγηση στην άκρη του ορίζοντα
στην εντροπία των μελανών οπών.
Θεσσαλονίκη 2021-2023
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
