| |
Αν ήταν όλα στη ζωή απλά, λευκό και μαύρο,
τότε θα ‘ταν ξεκάθαρα τα όρια στο μυαλό.
Θα ήταν όλα απόλυτα, θα ‘ξερα πως τον ήλιο,
σα σώμα τον αντανακλώ ή… τον απορροφώ…
Δε θα υπήρχε νόημα στις τόσες αποχρώσεις,
το κόκκινο, το πράσινο θα ήτανε κοινά.
Σκέψου από τα χρώματα, πόσα μπορείς να νιώσεις,
φαντάσου να τα έχανες όλα… σε μια βραδιά…
Μακάρι να ‘ταν η ζωή μόνο σωστό και λάθος,
και κάθε μας κατάληξη… Καλή ή και κακή.
Όλα μας τα προβλήματα θα είχαν μία λύση,
και πάντα μία επιλογή θα ήταν η σωστή.
Μα η ζωή είναι βίωμα και έχει αποχρώσεις,
μέσα σ’ αυτό το πρόβλημα, λύσεις βρίσκεις πολλές…
Μα ποιος κρατά τα όρια, βρίσκει τις αντιθέσεις
και ζωγραφίζει όμορφες στο χρόνο του στιγμές;
Η φύση γύρω κι η ζωή άπειρο έχουν χρώμα,
έχουν πολλές επιλογές σωστές κάθε στιγμή,
έτσι και ο καθένας μας, μ’ άλλο σκοπό, άλλο χρώμα,
που όλοι μαζί συντάσσουμε του χρόνου τη σκηνή…
Σα μια φωτογραφία μας σε κάθε μας στιγμή…
Το έργο του Δημιουργού κάπως να εκφραστει…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
