| |
Μαζί με την ποιήτρια αφιερώνω τη μετάφρασή μου στους ανθρώπους που αγαπάνε τα κατοικίδια
Αυτοί έρχονται σ’ εμάς στην ακατάλληλη στιγμή απρόοπτα.
Πότε βγαίνοντας στον άσφαλτο κατ’ απ’ των ρόδων το τσίριγμα,
Πότε τρεχάτοι στα πόδια μας κρυφοκοιτάζοντας αλλόκοτα,
Στο βλέμμα κρύβοντας μια βουβή ικεσία – ερώτημα:
«Πάρτε με σας παρακαλώ! Εγώ δεν πρόκειται να σας στενοχωρήσω,
Εγώ απλά θέλω να φάω και φοβάμαι τη σκοτεινή βραδιά».
Αλλά εμείς βιαζόμαστε, περνάμε δίπλα και δεν προσέχουμε τις ματιές,
Ωχ! δε θέλουμε προβλήματα για το μυαλό και την καρδιά.
Με ουρές ή χωρίς, όρθιοι ή κρέμονται τ’ αυτιά,
Αλλά το βλέμμα πάντα ίδιο: με την ελπίδα και την θλίψη-ταίρι,
Τους στέλνει ο Θεός να μας δείξει της ψυχής μας τη λερωματιά.
Σκουντώντας προς εμάς ελαφρά με αόρατο χέρι,
Λύνοντας το προβληματάκι του επισιτισμού με φαγητά παραπανήσια,
Δεχθείτε τον Άγγελο της Αγάπης, και μόνο τον ταΐστε,
Και θα σας αγαπά όλη του τη ζωή την σκυλήσια
Μόνο και μόνο για αυτό, που σ’ αυτόν το κόσμο είστε…
Όλγα Σμάκοβα
Μετάφραση Γ. Σοϊλεμεζίδης
2012 (28.02.23)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
