| |
παραθυρα στου χρονου τις ρωγμες
που εχουν τις ψυχες μας σημαδεψει
το αυριο ζηταει απ το χτες
αερα στα πανια να ταξιδεψει
κολλησαμε σε αμμο κινητη
για δες πως τις ψυχες μας καταπινει
αντιδοτο ζηταει η ζωη
στου χρονου το αγκιστρι να μην μεινει
το ερεβος βρυβαται σιωπηλα
στου νου μας τα πιο ανηλιαγα σοκακια
τα τυμπανα χτυπανε ρυθμικα
του φοβου το γυαλι σα χαλικακια
αμηχανη η πρωτη σου στροφη
οι προβες στο μυαλο σου ηταν ψεμα
μετεωρη πλαναται η στιγμη
παγωνει μες στις φλεβες σου το αιμα
αλλαζουνε οι κλισεις και οι στροφες
η ευθεια που φανταστηκες διαφερει
διαλυθηκε η ομιχλη και οι μορφες
η αληθεια με το ψεμα χερι χερι
δυο ματια που ερωτευτηκες παλια
δυο χειλια που φιλουσες απαλα
δυο λεξεις της καρδιας το σ αγαπω
αντιο δεν μ αφηνουν να σου πω
κι αν ειναι το στρατι πολυ στενο
κι αν ειναι το χαμογελο στερνο
αναιτια σαν γαρυφαλλο ανθει
μυριζει κι αν ακομη μαραθει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
