| |
Αχ! θάλασσα μου κύματα
καρφιά που έχει η καρδιά μου,
πείτε στα χαιρετίσματα
τα χέρια τ` αδειανά μου.
Στρώμα τα` χω και μουράγιο
παν τα πλοία, παν τα τρένα
που μου γνέψανε κουράγιο
μου δωσαν χρυσή καδένα.
Μες στ` αγκάθια να πατήσω
πονάει τούτη η εποχή
λίγη δάφνη να κρατήσω
στης ζωής τα τόσα μη.
Αχ! θάλασσα μου, σωσμός,
την ώρα που βραδιάζει
χλωμός ο κόσμος αδειανός
και η ψυχή στ` αγιάζι.
Και θέλω να φωνάξω,
πονούν τ` αγκάθια Θεέ μου,
ένα κυκλάμινο να ψάξω
λύτρωσης! πανσοφέ μου.
Περνούν οι μέρες, σιωπή
λίγα λουλούδια στο βάζο
πονάει τούτη η εποχή
κι` όλο φύλλα στοιβάζω.
Άσπρα χαρτιά μου κύματα
σας έβαλα όλο το δάκρυ
τ` αληθινά μου αισθήματα
κάτι το νέο να` ρθει.
Με ρίζες την αυγή,
του αητού μου την ενάτη!!
πουλί να γίνω, άσπρο πουλί
στου ορίζοντα την άκρη.
13-3-2023
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
