| |
Δεν σταματάω το βήμα μου
Να σπαταλάω δεν έχω ώρες και στιγμές
Σε τούτα τα γραμμένα ζήτησε μου ότι θές
Μα κάψε μες στο αίμα μου το κρίμα μου
Το έαρ σου το αιώνιο δεν ξεθωριάζει
Ωραία και σήμερα,ωραία κι αύριο ωραία
Το βλέμα θριαμβεύει,εξαίρεση μοιραία
Αόρατο σαλεύει κι όλο σε ζυγιάζει
Τότε άνοιξα το βήμα ένιωσα κάποια πνοή
Λές και κρύβει μια λαχτάρα μια βιασύνη
Και κάτι θέλει να μου πεί με υπέρτατη γαλήνη
Κι έμεινα παρμένος στη ζωή που δεν πονεί
Χαίρεται κι ο χειμώνας που η ζωή ανθίζει
Κι η νύχτα που γλυκά πια ημερώνει
Γοητεύεται από σένα και ξημερώνει
Όλα με απόλυτη ησυχία τα σφραγίζει
Τωρα πια τολμώ να καυχηθώ πως σ'αγαπάω
Που η νύχτα κοιμίζει τον καημό
Που η μέρα το βήμα μου οδηγάει πιστό
Με ζήλο στο προσκύνημα σου πάω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
