| |
ΣΤΙΓΜΕΣ ΛΗΓΜΕΝΕΣ ΕΊΜΑΣΤΕ
Ο χρόνος όταν σταματά ,μπαίνει μεσ’το συρτάρι
φωτογραφίες γίνεται ,που μας χαμογελούν
σαν ένα αόριστο σ 'αγαπώ ,απάνω στο ντουβάρι
που περιμένει να σβηστεί, αν κάποτε σχιστούν
Στιγμές ληγμένες είμαστε, που κράτησαν τον χρόνο
τον βγάζουμε από ανάγκη, να μας χαμογελά
στα συρτάρια τον κρύβουμε, τον τιμωρούμε μόνο
μήπως και μας δώσει ,κάποτε πιο πολλά
Όμηροι που πιάστηκαν, αιχμάλωτοι απ΄τον χρόνο
που ν’ αποδράσουν δεν τολμούν
χάρη ζητάν απ’ αυτόν τον δολοφόνο
από το παρελθόν ,το μέλλον τους να δουν
10-11-18
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
