| |
Κάθε μέρα με συνθλίβει αυτός ο ουρανός
κάθε του δύση ένας μικρός θάνατος
Πώς περπατάς πάνω στα σύννεφα
δεν μου το 'πες ακόμα
Μυρίζει αλμύρα η βουτιά που κάνει
μυρίζει κι η θάλασσα σαν Παράδεισος
Κι όλο μισός να μένει
και να προσμένει ακόμα
Αιματοβάφει ένα σύννεφο του ορίζοντα
κι εκείνο παγιδευμένο στο ανάμεσο
μισό ψηλά μισό στο νερό
Δεν ξέρω για πόσο ακόμα
Σαν διακόπτες να σβήνει τα μάτια
φάροι σ'ατελέσφορα σκοτάδια
ματαιοπονούν να γυρίσουν
πως χάθηκαν δεν ξέρουν ακόμα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
