| |
| | Πορτοκαλιάς ανθιά |  | | | Καλημέρα σε όλες και σε όλους. Κατοπτρική ακολουθία Fibonacci... | | |
Τα
πιο
πολλά
κορίτσια
προκρίνουν τ' άσπρα
λουλούδια της πορτοκαλιάς,
από ετούτο το βαθυζώητο δέντρο,
π' ανθοβολεί από πριν γεννηθούμε και θ' ανθεί κι αφού θα 'χουμε σβήσει...
Μπορεί, γιατί είναι βολετό να τα κρύψουν,
σε φύλλα, κει, αναμεσίς,
κομψών καδέρνων
γιομάτων,
μοσκιά
και
φως…
Μα
μη
θαρρείς
πως είναι
αυτό μονάχα...
Αχνιάζουν, τ' άνθια, για πάθος,
χουγιάζουν, φόρα, για δροσερή ομορφάδα,
μόλο που πολύ δεν βαστάνε, μόλο που, κει, στα πόδια των δέντρων, πέφτουν,
της γεροσύνης, λες, και προσκυνούν, το διώμα.
Τι, τα δεντριά είν' κοριαλοί,
βλεπητεροί, που
για ρώμη
στερρή,
μας
λεν...
Για
μια
στιγμή,
κοιτώντας,
εκειό το δέντρο
το πιο ψηλό, απαρθινή
αγάπη, σκέψου, αν, θα 'ταν πρέπιο, να μοιάζει
μ' αυτό, που όντας πράσινο ολοχρονίς, δίχως ανθιά, κρέντιτο βγάζει,
ή με ανθί του, ανοιξιάτικο, λεφκάτο,
γλυκιά μοσκιά που σπαταλά,
χωρίς κυβέρνια
κι αλί του,
πολύ
δεν
ζει...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
20-04-2023 @ 09:54 | Τέλειο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | Κων/νος Ντζ
20-04-2023 @ 10:20 | Πόση δουλειά έχει κάθε ποίημα σου!!!!
::angel.:: ::angel.:: ::angel.:: | | professorark
20-04-2023 @ 10:52 | Παραφράζοντας ένα απόσπασμα της Samantha Shannon:
Art, and hence poetry, is not one great act of creation, but many small ones. When you read one of my poems, you must also see the hours, the days, or even the weeks of careful work it took me to build it...
The thinking, the scratched-out words, the pages I burned in disgust.
All you see, in the end, is what I want you to see...
Ευχαριστώ για το τόσο διορατικό σχόλιό σου, συνονόματε. | | koyloykakoselias
20-04-2023 @ 10:55 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Συγχαρητηρια για την δουλεια που κανεις και τον χρονο που αφιερωνεις σε αυτην. | | professorark
20-04-2023 @ 11:21 | Αμαρυλίς, Κωνσταντίνε, Ηλία, ευχαριστώ από βάθους καρδίας για τα επαινετικά και οξυδερκή σχόλια. | | -Ειρήνη-
20-04-2023 @ 14:55 | Είναι η μυρωδιά που ελκύει τα βλέμματα στους πορτοκαλανθούς... ανεξάρτητα από το φύλο πιστεύω... αλλιώς, ναι, δε θα έδινε κανείς σημασία στο δέντρο σαν δέντρο πέρα από τη χρησιμότητα που έχει σαν καρποφόρο, ωστόσο συμφωνώ με το συνειρμό σου. Σαν όψη το ποίημά σου είναι εντυπωσιακό και πανέμορφο - μου θύμισε ποτήρια σαμπάνιας, είναι σα να τα σκιτσάρισες... | | professorark
20-04-2023 @ 15:37 | Αγαπητή Ειρήνη, άσχετα με του που δίνει σημασία κανείς, το δέντρο και το ανθί έχουν τη δική τους χρησιμότητα και οι κλίμακες χρόνου τους είναι ανάλογες της λειτουργίας που επιτελούν.
Με αναφορά στο συναίσθημα τη αγάπης, το αντλαμβάνομαι έτσι και χαίρομαι που συμπίπτουμε.
Ευχαριστώ για τους επαίνους.
Δυστυχώς, η μορφή με την οποία αποτίθενατι εδώ τα ποιήματα, δεν μου δίνει τη δυνατότητα για περσσότερη ...σχηματική ποίηση. Θα δω πως θα ξεπεραστεί αυτό, και θα επανέλθω. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
