| |
Με δυο καλοκαίρια
ασήμι απ' τ' αστέρια
φιλιά απ' τον ήλιο
λεβάντα και τίλιο
Ζωγράφισα εσένα
ουράνια παρθένα
συ, ρήγισσα άστρων
αφέντρα των κάστρων
Και βρήκα το φως μου
το γέλιο του κόσμου
μες την καταιγίδα
τους φάρους μου είδα
Μα μόλις τα χείλια
εφίλησα δείλια
εχάθης εμπρός μου
μου πήρες το βιός μου
Απόμεινε αγέρας
και θάμπος της μέρας
το πέτρινο δάκρυ
στου ονείρου την άκρη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
