| |
| | Στο Αιγαίο μου οι φάροι |  | | | Καλό ξημέρωμα φίλοι μου, με το χέρι στην καρδιά, να μου είστε όλοι καλά. | | |
Οι γερανοί σαν υψωθούν
εγώ θα γίνω
ουρανός, να` χω
στ` αστέρια γιορτή,
περιστεριού ψυχή
θε να ντυθώ,
στα πέρατα της
πλάσης,
λεμονανθούς να
τους σκορπώ
στο γαλάζιο
της θαλάσσης.
Θα υψωθώ στα σύννεφα
να φτάσω το θεό
μ` ένα κεράκι
ναν λευκό,
να ζήσω
να μεθώ.
Οι γερανοί σαν υψωθούν
τα μάτια μου
που` χουν βροχή
κι` ένα λυγμό
η ψυχή μου,
μιας ανάσας προσευχή
θα` χω για
το στρατί μου.
Θα ταξιδέψω με πουλιά
κι` αγάπη, αποσκευές
με κελαιδίσματος μιλιά
στου ονείρου μου
φωλιές.
Μικρή ζωή, μικρό
το βιός
και στη ψυχή δυο ευχές,
της οικουμένης
κουρνιαχτός,
στα στήθια μου
πληγές.
Σαν υψωθούν οι γερανοί
χορό θα στήσω
στο φεγγάρι,
μ` ένα κόκκινο φουστάνι,
τελευταίο μου ταξίδι
φαναράκι που αχνοφέγγει
στο Αιγαίο μου οι φάροι.
Να υψωθώ, με λίγο
αίμα,
τη καρδιά μου που
να καίει,
να` χω θεέ μου
αγριολούλουδα για
στέμμα.
Το παιδί που πια
δεν κλαίει!!
Σαν υψωθούν οι γερανοί
να δοξάσουν την
ειρήνη,
θα γκρεμίσουν το
καμίνι.
Θα αναστηθώ
μ` ένα χαμόγελο
θα ντυθώ,
άσπρα χίλια τα
πουλιά,
χίλια περιστέρια
σμήνη.
11-5-2023
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
