| |
Ζω σε μια χώρα που οδεύει στον γκρεμό
Εδώ και χρόνια δεν έχει αλλάξει αυτό
Εξέλιξη καμία, μεγάλη αμαρτία
Το φρένο κανένας δεν το πατάει
Ο κόσμος δεν μπορεί να ανασάνει
Παγιδευμένος μέσα σε δύσκολες καταστάσεις
Κατεύθυνση δίχως κανέναν προορισμό
Ξημερώνει μια νέα μέρα, ακούω συνεχώς
Στην πρόοδο λένε πως οδεύουμε ολοταχώς
Εθισμένοι στο ψέμα, ερωτευμένοι με την εξουσία
Νιώθω αηδιασμένος, πνιγμένος, σαστισμένος
Μες στο μυαλό μου τριγυρίζουν τα γιατί
Οι σκέψεις πολλές, οι απαντήσεις απουσιάζουν
Η ίδια ιστορία, είμαι μπουχτισμένος
Μετανάστης σκέφτομαι να γίνω
Ένα εισιτήριο δίχως επιστροφή
Τη ζωή μου να ξεκινήσω από την αρχή
Τα όνειρά μου διαλύονται καθημερινά
Μουτζούρες μπαίνουν στον καμβά
Μου κόβονται όλα τα φτερά
Άκουγα συνεχώς από παιδί
Πως... ρόδα είναι και γυρνά
Αλλά αντικρίζω μονάχα τα δεινά
Ανήκω σ' εκείνη τη γενιά
Κανείς για το λαό δε μεριμνά
Όμως κι εκείνος για αυτόν αδιαφορεί
Κοιτάζει πως ο ίδιος μπορεί να βολευτεί
Κι όλους τους άλλους αγνοεί
Μετά απ' όλα αυτά είμαι ακόμα εδώ.
Μόνος με τις σκέψεις μου σ' ένα δωμάτιο
Παλεύω να βρω λίγο φως, να συνεχίσω
Η ψυχή μου τυραννιέται αρκετά
Μελάνι και σάλιο τζάμπα χαλάω
Όσο αυτή τη χώρα δεν παρατάω
Τις παιδικές μου στιγμές νοσταλγώ
Όπου κυριαρχούσε χρώμα φωτεινό
Και ποτέ δε μ' έβρισκε κακό
Τα πράγματα όμως έχουν αλλάξει
Τη ζωή μου οφείλω να βάλω σε τάξη
Καθώς αρκετό χρόνο έχω χάσει
Έφτασε η ώρα τις βαλίτσες μου να ετοιμάσω
Τα φτερά μου να ανοίξω και να ξαναπετάξω
Ψηλά στον ουρανό με θέα τα χαμένα όνειρά μου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
