| |
| | Μανούλα, Είναι Σκοτεινά Εδώ Μέσα |  | | |
Μανούλα, γιατί ολα γύρω μου είναι παράξενα;
Γιατί μου φαίνεται πως χάνω την πραγματικότητα;
Γιατί υπάρχουν στιγμές που χάνομαι σ’έναν κόσμο
Οπου ολα είναι σκοτεινά και θολά συγχρόνος;
Χάνω την ικανότητα της επικοινωνίας.
Φτιάχνω δικές μου λέξεις χώρις έννοια σημασίας.
Ακούω φωνές οταν κανείς δεν ειναι εδώ.
Μανούλα, σκοτεινιάζει. Φοβάμαι πολύ εγω.
Ολα αλλάζουν, ολα παίρνουν ζωή.
Οι καρέκλες, τα τραπέζια και η κούκλα η πάνινη.
Οι άνθρωποι μου φαίνονται πως δεν είναι αληθινοί.
Κοινούνται με τρόπους που φοβάμαι πολύ.
Κι εσύ, σαν άγαλμα μου φαίνεσαι, εσύ.
Δεν διακρίνω τίποτα. Η μορφή σου θολή.
Μιλάς δυνατά μα δεν ακούω τίποτα.
Μανούλα, εδώ μέσα είναι σκοτεινά.
Υπάρχει μια φωνή που είναι δυνατή,
Αλλά όταν κοιτάζω, κανείς δεν είναι εκεί.
Μου λέει να κάνω πράγματα που με φοβίζουν.
Μου λεει να χτυπάω, να βλάπτω το κορμί μου.
Μανούλα, προσπαθώ να επιοινωνήσω.
Μα μου είναι δύσκολο. Δεν μπορώ να εξηγήσω.
Μανούλα πονάω, και η φωνή με τρομάζει.
Μανούλα γιατί βρίσκομαι μες στο σκοτάδι;
Μανούλα ξέρω, σου προκαλώ οδύνη.
Δεν μπορείς να βλέπεις το παιδάκι σου να σβήνει.
Μανούλα κράτα με, κάνε τον πόνο πέρα,
Γιατι μανούλα είναι σκοτεινά εδω μέσα.
Είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς,
Τι συμβαίνει στο μυαλό και στην ψυχή.
Αυτό ειναι ενα ποίημα ή ενα τραγουδάκι,
Γι’αυτούς που πολεμάνε μονάχοι στο σκοτάδι.
(Αυτό το ποίημα μου ήρθε μετά όταν διάβασα το βιβλίο : Μια Σχιζοφρενής Αφηγείται. Είναι για ένα κορίτσι που κατάφερε να αναρώσει απο τη σχιζοφρένεια. Με βοήθησε να «δω» τον κόσμο μέσα απο αυτή τη αρρώστια. Να καταλάβουμε έστω και σε μικρό βαθμό το τι περνάνε (ψυχικά και σωματικά) τα ατομα αυτά. Και τον αγώνα που κάνουν για να ξεφύγουν. Δυστηχώς δεν έχουν καταφέρει ολοι να αναρώσουν και έτσι βουλιάζουν στο σκοτάδι. Σε ένα σκοτάδι που κανένας μας δεν μπορει να καταλάβει. Συνιστώ αυτο το βιβλίο σε όποιον ενδιαφέρεται. Μιλά απο την πλευρά του ασθενή, και πως εμφανίζονταν τα συμπτώματα, πως επηρέαζαν το άτομο αυτό και τους γύρω και πως καταφερε να ξεφύγει)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | V.O.X. (Voice Of Xpression) | | | |
|
« Ακρόνειρο »
26-09-2006 @ 12:38 | Αυτό το βιβλίο τ ο γνωρίζω και το λιγότερο που μπορώ να πω:
Πως είναι υπέροχο!
Για μένα όλες αυτοί οι άνθρωποι,έχουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον και λατρεύω να συζητάω μαζί τους.
Έκαν θεατρικό παιχνίδι σε παιδιά με ειδικές ικανότητες και νιώθω..
Νιώθω και πως νιώθουν όταν εμείς οι περίεργοι τα κοιτάμε καλά-καλά..
Συγνώμη Vox που έγραψα πολλά.
Μπράβο σου! | | MARGARITA
26-09-2006 @ 16:09 | Εύγε σου Βοξ δεν έχω να σου πω κάτι άλλο...ευχαριστώ μόνο ::smile.:: | | agrampeli
27-09-2006 @ 05:24 | Μανούλα ξέρω, σου προκαλώ οδύνη.
Δεν μπορείς να βλέπεις το παιδάκι σου να σβήνει.
Μανούλα κράτα με, κάνε τον πόνο πέρα,
Γιατι μανούλα είναι σκοτεινά εδω μέσα.
πόσο πόνο κρίβουν τα λόγια αυτά μπράβο Vox ::smile.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
