| |
Ξαπλωμένος, βυθισμένος στο ντιβάνι μου
κάτι βλέπω, κάποιους βλέπω στο ταβάνι μου
Και οι σκέψεις απαλά απ τα πατώματα
δραπετέψανε, πετάξανε στα υψώματα
Κι είναι όλοι εκεί, με ολόκλειστα τα στόματα
σε παράσταση θεάτρου δίχως χρώματα
Βλέπω εμένα βλέπω και την παρεξήγηση
βλέπω εσένα και προσμένω μια εξήγηση
Βλέπω εσένα να πλησιάζεις ικετεύοντας
να γυρίσω πάλι πίσω ζητιανεύοντας
Ίσως φταίει ο καπνός απ το τσιγάρο μου
ή το φως απ το φεγγάρι που ναι πλάι μου
Ίσως βρίσκομαι στης τρέλας μου τα πρόθυρα
και τα σκέφτομαι όλα γρήγορα και πρόχειρα
Ίσως πάλι είναι η νύχτα με τα όνειρα
και τα βλέπω από έρωτα, όλα κόκκινα
κι όπως έρχεσαι έτσι φεύγεις
κι όπως έρχεσαι έτσι φεύγεις
κι όπως έρχεσαι έτσι φεύγεις
..πας γυρεύοντας
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
