| |
Ποιητές της μιας δραχμής
Όσοι τολμήσανε ν’ ανέβουν το βουνό
όσοι πατήσανε στ’ αγκάθια και ματώσαν
όσοι τυλίχτηκαν και φλόγα και καπνό
μα της καρδιάς τους τη φωτιά δεν την πρόδωσαν
Κάποτε ίσως να γελάσουν δυνατά
γιατί δεν βγήκαν της καρδιάς οι γελασμένοι
κι όταν κοιτάξουν τη ζωή κατάματα
θα ‘ναι δική τους μοναχά κι όχι μια ξένη
Όσοι τολμήσανε να δουν τον ουρανό
την ώρα που έπεφτε στη γη να τους πλακώσει
κι ανασηκώσανε τον πόνο τους γυμνό
προτού προλάβει την ανάσα τους να κόψει
Κάποτε ίσως να γελάσουν δυνατά
γιατί δεν βγήκαν της καρδιάς οι γελασμένοι
κι όταν κοιτάξουν τη ζωή κατάματα
θα ‘ναι δική τους μοναχά κι όχι μια ξένη
Κάποτε ίσως να γελάσουμε κι εμείς
πολεμιστές και ακροβάτες τού ονείρου
πάνω στην άκρη μιας ανάποδης γραμμής
κάπου στη μέση τής καρδιάς και τού απείρου
Κάποτε ίσως να γελάσουμε κι εμείς
Πολεμιστές και ποιητές της μιας δραχμής
Ελένη Σωφρονίου Στρατή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
