| |
Και τι θαρρείς πως είναι η ζωή;
Ένας δρόμος με αγκάθια, λακκούβες, μπάζα!
Άλλοτε ευθεία, άλλοτε στροφές,
Άσφαλτος, χωματόδρομος,
Πλημμύρες, καταιγίδες,
Βροντές και αστραπές!
Πότε λιακάδα και πότε συννεφιές!
Μάθε να ζεις με όλα αυτά παρέα
Για να περνάς καλά και με ήλιο και με μπόρα!
Και μην ξεχνάς πως είναι σύντομη,
Φεύγει γρήγορα ή μάλλον εσύ περνάς,
Ένας αέρας είναι,
Όπως και τα χρόνια σου
Που τρέχουν σαν δρομείς
Και φτάνεις στα ήντα
Χωρίς να καταλάβεις πώς.
Κοιτάς πίσω και βλέπεις,
Τα χρόνια που έζησες
Και αυτά που δεν έζησες,
Απλώς κυλούσες τις μέρες,
Τις ώρες, τους μήνες,
Και προσπαθείς να δεις
Τι προλαβαίνεις να ζήσεις
Από αυτά που θέλησες
Αλλά δεν τόλμησες,
Ή δεν σου προσφέρθηκαν.
Σταματάς να πονάς για το χθες,
Είσαι στο σήμερα
ατενίζεις το αύριο με ευγνωμοσύνη!
Κάθε μέρα που ξημερώνει,
Πρέπει να λες ευχαριστώ !
Η ζωή είναι ωραία,
Ζήσε την όσο ακόμα σε θέλει,
Και δέξου την
Με τα καλά και τα κακά της!
+++
ΝΊΚΗ-ΑΝΝΑ Π.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
